Gerilim

1. İki durum ya da konum arasındaki potansiyel ayrımının neden olduğu etki.
2. Akım geçen bir devrede, iki nokta arasında ölçülen potansiyel ayrımı.
3. (İng. stress): Bir nesnenin boyutlarını değiştirmesine yol açan, birim alan başına uygulanan kuvvet.

1-Seyircinin oyuna olan ilgisinde süreklilik sağlıyan düğüm, çatışma ve gizlilik anları. 2 -Oyuncunun belirli tepkileri, fiziksel hareketler yoluyla gerilime götürmesi. Doğal olarak, gerilim, daha çok seyirci üzerinde yaratılan etkinin ölçüsüyle orantılıdır.

1. Kaygı, heyecan, baskı ya da yılgınlık gibi ruhsal durumların davranımsal etkilerine verilen genel ad.
2. Gerçek ya da imgesel bir durumu, biyolojik ve ruhsal bakımdan güçlü ve hareketli biçimde karşılamaya hazır oluş.

Ses çıkarken kasların etkisi ile veya havanın basıncıyla kirişlerin gerilmesi. Birincisine ETKEN GERİLİM (T, active), ikincisine EDİLGEN GERİLİM (T, passive) denir. bk. Başlama gerilimi.

(Derleme.. gerilme) Konuşmada bir sesin meydana gelmesi için ses kirişlerinin gerginleşmesi (1. evre gerilim, 2. evre oluşum, 3. evre çözülüm) .

Bir gövdenin şekilsel veya hacimsel değişimlere direnç göstermesini sağlayan iç kuvvettir. Birim alan başına kuvvet olarak ifade edilmektedir.

Elektrik alanı içinde bulunan iki noktanın erkil değerleri çıkarımı. Bu nicelik genellikle volt olarak ölçülür.

1) İki nokta arasındaki elektrik akımını sağlayan neden.
2) Potansiyel farkı.
3) Voltaj.

Bir elektrik alanı içindeki iki nokta arasındaki potansiyel farktır.

Uzaklığa göre türevi, ters yönde kuvveti veren işler.