habitus

Aristoteles'ten gelen ve skolastiğin de kullandığı terim. Bir tür nitelik sürekli bir davranış biçimi kalıcı ve sürekli durum. // Aristoteles'te erdem bir heksis'tir. (Ör. Ölçülülük: Her zaman ölçülü davranan kimse sonunda ölçülü davranışı alışkanlık haline getirmekle erdemli bir kimse olur ölçülülük o kimse için bir heksis, bir tür ikinci doğa olmuştur. )

1. Dış görünüş, dış yapı.
2. Belirli hastalıklara uygun olan beden yapısı. Hastanın genel muayenesiyle saptanan dış klinik durumu.

Bir bitki ya da hayvanın genel görünüşü.

duruş, beden yapısı

Bakınız: alışkanlık