harf

Alfabeyi meydana getiren işaretlerden her biri.

Bir dilin alfabesini oluşturan ve tek başına veya başka ögelerle birlikte o dildeki sesleri yazıda göstermek üzere kullanılan işaretlerden herbiri, sesin yazıdaki işaret karşılığı. Türkçede a, b, c, d, f, g Almanca ch, st (şt), sch (ş), tsch (ç) İng. ch (ç), x gibi. Her dilin alfabe sistemindeki harfler büyük ve küçük harfler olarak ayrılır ve birbirinden farklı işaretlerle karşılanır.

Azerbaycan Türkçesi: härf Türkmen Türkçesi: harp Gagauz Türkçesi: bukva Özbek Türkçesi: harf Uygur Türkçesi: häripTatar Türkçesi: xäref Başkurt Türkçesi: xäref Kmk: harp Krç.-Malk.: harf, harif Nogay Türkçesi: arîpKazak Türkçesi: ärip Kırgız Türkçesi: tamga ~ arip Alt:: tanık Hakas Türkçesi: bukva ~ tanıg Tuva Türkçesi: üjükŞor Türkçesi: bukva Rusça: bukva

Ses temsil eden alfabe işareti. Harfin temsil ettiği ses tek olursa YALIN (L. simple), Fran. X gibi iki (k + s veya g + z) olursa KATMERLİ (L. double) harf denir.

Bir dilin başlıca seslerini yazıda göstermeye yarayan işaret: a, b, c, ç, f, g, i vb.