içlem

Bir düzgün deyimin kaplamına giren herhangi bir nesneye uygulanmasının gerekli-yeterli koşulu olan nitelik ya da kavram. || Günümüz mantığında a dizimsel türünden A düzgün deyiminin (?) yorumunda içlemi, her T tamdurumunu A nın (?) gereği T daki olanaklı kaplamı kp (A, T) ya bağlayan izergedir. Bu izerge a türünden bir içlemsel nesnedir. Anl. içlemsel anlam. Örn. Bir adın içlemi dile getirdiği birey kavramı, bir önermenin içlemi dile getirdiği durum, bir n-li eklemin içlemi dile getirdiği içlemsel n-li doğruluk izergesi, bir birli yüklemin içlemi dile getirdiği özellik, bir n-li çoklu yüklemin içlemi bir n-li içlemsel bağıntı, genel olarak bir n-li yüklemin (?) içlemi bir öznitelik, bir n-li işlevin içlemi de bir n-li içlemsel izergedir. Krş.. içlemsel izerge, içlemsel nesne, içlemsel bağıntı, içlem belirlenimi, içlemi yorum, içlemsel anlam.

Kapsamın bağlılaşık kavramı. Kavramın ya da o kavramı dile getiren terimin içinde topladığı belirlenimlerin tümü. Kavramı kuran nitelik ve özelliklerin toplamı. Bir konuya verilebilecek yüklemlerin bütünü.

Bir kavramın anımsattığı niteliklerin ya da taşıdığı anlamlı iz ya da davranışların tümüne verilen ad.

Bir ilingesel uzayın bir A altkümesi için, A nın tüm iç noktalarından oluşan küme. Simgesi : iç (?)

Bir olgu, kavram ya da anlatımın anlamsal içerimi.