ikili kök

Hem ad hem de fiil kökü olarak kullanılan kök: acı / acı-, ağrı / ağrı-, boya / boya-, eski / eski-, ekşi / ekşi-, karı "ihtiyar eş, zevce" / karı- "yaşlanmak", sancı / sancı-, toz / toz-, art / art-, bağır / bağır-, yüz / yüz-, ara / ara-, yaz / yaz- gibi. || Bu ikili köklerin bir kısmında yalnızca ses bakımından bir birlik vardır. Aralarında hiçbir anlam ilişkisi yoktur. ara / ara-, yaz / yaz-, yüz / yüz- gibi kökler bu niteliktedir. İkili köklerin bir kısmında ise tam bir anlam ilişkisi söz konusudur. Bu nitelikteki adların çoğu Türkçedeki fiilden ad türetme eki olan -g ünsüzünün eriyip kaybolmasından oluşmuştur. Dolayısıyla aynı kökten kaynaklanan bu ikilik, bir ses değişmesinin sonucu olarak ortaya çıkmıştır: acı- / açı-g > acı, kuru- / kuru-g > kuru, boya- / boya-g > boya, karı- "ihtiyarlamak" / karı-g > karı "ihtiyar" tat- / ta-ıg > tat, sanç- / sanç-ıg > sancı vb.

Hem ad kökü hem de eylem kökü gibi kullanılan kök: Göç, göçmek tat, tatmak eski, eskimek ekşi, ekşimek acı, acımak ağrı, ağrımak koca, kocamak sancı, sancımak yer, yermek sin, sinmek vb.

Tek bir ses göstermek üzere yanyana getirilen iki harften ibaret harf öbeği: Pr. eh gibi.Sami dillerde iki abanıktan ibaret olan kök.