kale

İçine asker kapanıp düşmana dayanmak üzere kurulan yüksek ve kalın duvarlı, burçlu ve mazgallı geniş yapı.

(I)
1. Kalkerli arazide kazma ile açılan büyük oyuk. (inönü -Eskişehir)
2. Cezaevlerinde mahkumların gezinme yeri. (*Yalvaç -Isparta)
(II) Matbaacılıkta kalıpların üzerinde hazırlandığı ince demir. (*Aksaray -Niğde)
(III) Düğün ve eğlencelerde ateş edilen erek. (Gökmenler, Çatak, Gedikli, Kızılağaç *Saimbeyli -Adana)

(Mimarlık) Halk ile askerin düşman saldırısına karşı sığındıkları, kalın ve yüksek duvarlarla çevrili yapı. a. bk. kale bedeni, hisar, kale korkuluğu, mazgal, içkale, mazgal siperi.

Eski zamanlarda, içine halkın ve askerlerin kapanıp düşmana direnmeleri için kurulan yüksek ve kalın duvarlı, kuleli, burçlu ve mazgallı geniş yapı; surların tümü, kermen.

Düşmanın gelmesi beklenebilen yollar üzerinde, askeri önem taşıyan kentlerde, geçit ve darboğazlarda güvenliği sağlamak için yapılan kalın duvarlı, burçlu, mazgallı yapı.

Eski çağlarda, insanların ve askerlerin, içine kapanıp yağıya karşı direnmeleri için kurulan yüksek ve kalın duvarlı, kuleli, burçlu ve mazgallı büyük yapı.