Kanca

(I) [kanca]: Erkek kopça. (*Tavşanlı -Kütahya) [kanca] : (*Senirkent -Isparta)
(II)
1. Yeni yapılmış ayakkabıdan kalıbı sökmeğe yarayan demir araç. (*Yalvaç -Isparta)
2. Saban okuna falakayı tutturmağa yarayan demir. (*Kemalpaşa -İzmir)

Herhangi bir şeyi kaldırmak veya tutmak için bir tarafı aneleli, diğer tarafı daire şekilde ve uç tarafı açık demir veya pirinçten yapılmış araç.

Toplu halde bulunan maddeleri dağıtmaya, çekmeye, ayırmaya yarayan ucunda demir çengel bulunan uzun saplı malzemedir.

1) Küçük ocak arabalarını (vagonetleri) birbirine bağlayan düzen.
2) Vinçlerde halat ucuna

Isıtma kazanının ocak takımından bir aracı.

Bakınız: kanca