Âşıkların (bilmecelerini) bir kağıda yazarak, gündüzden, âşık kahvesinin uygun bir yerine asmaları. (Bir yere yeni gelen saz ozanlarının yerli ozanlara meydan okumak amacıyla "muamma asmaları" bir gelenek durumundaydı. Duvara asılan muammanın indirileceği gece, kimse çözemezse yine ozanın kendisi bir koşuk söyleyerek çözümlerdi.)