eng

ortaç ne demek?

ortaç

(Derleme., sıfat-fiil) Tümleç alabilen, ad ve sıfat gibi kullanılan eylemsi: Hiç tanıdığım (tanı-dığ-ım) kalmadı tanıdık (tanı-dık) insan, susamış (susa-mış) çocuk, susayan (susa-y-an) işçi, adı batası (bat-ası) odam, akar (ak-ar) su, dinmez (din-mez) ağrı, akacak (ak-acak) kan vb.

Dilbilgisi Terimleri Sözlüğü

ortaç

Bilişim Terimleri Sözlüğü
(I) Bilişimsel dilbilimde, eylemden çekim yoluyla türetilen sıfat ya da ad gibi kullanılan sözcük türü.(II) Bilgi erişimde, derlemdeki belgeleri kümelemede kullanılan ve kavramsal konumu bakımından kümenin ortası niteliği taşıyacağı hesaplandığı için tüm

ortaç

Dilbilim Terimleri Sözlüğü
Fiil kökünden yapılan ve fiil gibi zaman bildirerek nesne alabildiği için, fiil ve isimle ortak sayılan kelime: İstanbula akşamları kalkan tren gibi.

ortaç

TDK Fiziksel Kimya Terimleri Sözlüğü
Bir değer dağılımında, değerlerin yarısının kendisinden büyük, yarısının daha küçük olduğu değer.