eng

rabıta nedir?

rabıta

1. Bağ, bağlantı, ilişki, alaka.
2. Cesaret ve sabır gösterme, savaş hazırlığı yapma, sınırda nöbet bekleme.
”Ey iman edenler! Sabredin, direnin, rabıta edin. Allah’ın emirleri ve yasakları konusunda titiz davranarak onun korumasına girin ki kurtulasınız.” (Kur’an-ı Kerim 3/200)
3. Tasavvuf yoluna giren kimsenin, eğitimine girmeyi kabul ettiği kâmil bir mürşidin ahlakından ve güzel davranışlarından yararlanmak amacıyla onun tüm güzel yönlerini ve davranışlarını örnek alarak İslam’ı en güzel bir biçimde yaşayabilme çabası; müridin, mürşidin hâliyle hâllenmesi.
”Bizim gibi Kur’an-ı Kerim ve sünnete uygun yaşamadıktan sonra postumuzu da giyseniz rabıta yapmış olmazsınız.” (Bayezid-i Bistami)

Dini Terimler Sözlüğü

râbıta

Medeni Hukuk Terimleri
bağ, bağıntı.

rabıta