sıfat

Somut ve soyut ad ve kavramları niteleme, belirtme, yer gösterme, sayı gösterme, sorma gibi çeşitli yönlerden vasıflandıran, sınırlayan kelime türü: doğru imlâ, ağır yük, uzun yol, ince iş, güzel fikir, hünerli kişi, doru at, kızıl elma, bin bir dert, tek yol, o zaman, bu durum hangi iş vb. sıcacık, ışıltılı günü bekliyordu (Y. Kemal, Ortadirek, s. 190). Tekmil otların taze, yeşil, gıcır gıcır kokusuyla kokuyordu (Y. Kemal, göst, e., s. 191). Taşbaşoğlunun keskin, umutlu gözleri teker teker üstündeydi (Y. Kemal göst.e, s. 301). Tenha, sessiz yollarda yürür, yürürüm (P. Safa, biz İnsanlar, s. 181). Mavi duman, bir bilek damarı gibi kabartılı ve sıcak dudaklarından çıktı (S. Faik, Bütün Eserleri 1, s. 69). Biz de mükemmel bir yalancı olduk arkadaş! (K. Tahir, Esir Şehrin İnsanları, s. 298). Bazen bir kaç hafta fazla, bir kaç gün fazla yaşamak işleri nasıl da alt üst ediyor (K. Tahir, göst. e., s. 322). Hacer! - Ha bak, gelirken benim o uzun yeşil ipek başörtümü de getir (M.N. Sepetçioğlu, Çardaklı Bacı, s. 96) vb.

Azerbaycan Türkçesi: sifät Türkmen Türkçesi: sıpat Gagauz Türkçesi: nışannık Özbek Türkçesi: sifat Uygur Türkçesi: süpätTat: sıyfat Başkurt Türkçesi: sifat Kmk: sıpatlık ~ sıpat söz Krç.-Malk.: sıfat Nogay Türkçesi: sıpat Kazak Türkçesi: sın esim Kırgız Türkçesi: sın atooç Alt: t'artalgış Hakas Türkçesi: pîldîrtkî Tuva Türkçesi: temdek adı Şor Türkçesi: çüüngü sös Rusça: imya prilagatelnoye

Bir ismin niteliğini anlatmak ( NİTELEME SIFATI, Adj. qualificatif ) veya onu başkaları, arasında belirtmek ( BELİRTME SIFATI, Adj. déterminâtif ) yahut onu öbürlerinden ayırdetmek ( AYIRTLAMA SIFATI, Adj. distmetif ) üzere kendisine katılan kelime. Sıfat cümledeki yerine göre SANLIK ( Epithète: Güzel söz söyledi ) veya HABER ( Adj. attributif: Bir söz güzeldir gibi ) olabilir.

(Derleme.. san, ulak, katmaç) Bir adı niteleyen veya belirten sözcük: Beyaz ev, güzel çocuk, beş gün, bu kitap, hangi kız, bazı olaylar vb.

Bir kimsenin görev, ödev, sosyal veya hukuki bakımdan yeri ve özelliği; unvan, vasıf, nitelik.

1. nitelik.
2. bk. husûmet ehliyyeti (salâhiyyeti).

Bakınız: Tabi Tohumlama