eng

son ek ne demek?

son ek

Azerbaycan Türkçesi: şňkilçi Türkmen Türkçesi: affiks ~ suffiks Gagauz Türkçesi: sufiks fleksiyapostfiks Özbek Türkçesi: son qoşimça Uygur Türkçesi: qoşumçä Tatar Türkçesi: yasağıç ~ yasağıçquşimça Başkurt Türkçesi: suffiks Kmk: koşumca Krç.-Malk.: suffiks ~ söznü ahırıNogay Türkçesi: kosımşa Kazak Türkçesi: kosımşa Kırgız Türkçesi: müçö Alt:: kojulta Hakas Türkçesi: hozımTuva Türkçesi: ko'jumak Şor Türkçesi: kojundalı Rusça: suffiks fleksiya postfiks

Türk Dünyası Gramer Terimleri Sözlüğü

son ek

Kökün veya kökenin sonuna eklenerek yeni bir gövde veya yeni bir kelime türetmeğe yarayan şekil öğesi. Gövde türetmeğe yarayana GÖVDE SON EKİ ( S. de thème ) adı verilir. Hint - Avrupa dillerinde BÜKÜN SON EKİ ( S. flexionnel ) terimi takı ( désinence ) anlamdaşıdır. Sonekler doğrudan doğruya köke veya gövdeye geldiklerine göre BİRİNCİL ve İKİNCİL SON EK ( S. primaire, S. secondaire ) diye anılır ( SONA EKLEYİŞ, Suffixation ).

Dilbilim Terimleri Sözlüğü

son ek

Gramer Terimleri Sözlüğü
Kelime kök veya gövdesinin sonuna eklenen ek. Türkçenin ekleri son eklerdir: baş + lı, baş + lık, başlık + sız, yaş + a-, yaşlı + lık, demir + ci, demirci + lik, gec + ik-, gecik-tir-, bak-ış, anla-y-ış vb.

son ek

Dilbilgisi Terimleri Sözlüğü
Sözcük sonuna gelen ek. Türkçede -ci (demir-ci) , -li (ev-li) , -in (ev-in) , -de (ev-im-iz-de) , -e (ev-li-ler-e) vb.