takı

Bir kelimenin gövde kısmına takılıp onun çekim bakımından ( isimlerde cins, sayı, hal fiillerde çatı, zaman, kişi ) durumunu göstermeğe yarayan öğe. İsim. hallerini gösterenlere HAL TAKISI ( D. Casuelle ), fiillerin kişisini ve kişi sayısını gösterenlere de KİŞİ TAKISI ( D. personnelle ) denir. Hint - Avrupa dillerinde şimdiki ve gelecek zaman takılarına BİRİNCİL TAKI ( D. primaire ), geçmiş zamanınkilere ise İKİNCİL TAKI ( D. secondaire ) adı verilir.

(Alm. Anhang, m; Affix, n; İng. affix) 

mat. Benzerlerinden ayırt etmek ya da işlevsel bir nitelik taşımasını sağlamak amacıyla matematiksel bir nesneyi gösteren bir simgenin sağ altına, sol altına, sağ üstüne ya da sol üstüne konan başka bir simge.

(Derleme.. hal ekleri, isim halleri ekleri) Adın, başka bir sözcükle ilgi kurmak üzere aldığı ek. Türkçede -i, -e, -de, -den, -in ekleri takıdır: Eve (ev-e) , evde (ev-de) , evden (ev-den) , evi (ev-i) , evin (ev-in) vb. (bk. ad durumu eki).

Benzerlerinden ayırt etmek ya da işlevsel bir nitelik taşımasını sağlamak amacıyla bir simgenin ya da bir imcenin sağ altına, sol altına, sağ üstüne ya da sol üstüne konan simge ya da imce.