tarikat

1. Yol, takip edilen metot, meslek, yapılan iş.
2. Tasavvufta Allah’ın hoşnutluğunu elde etmek ve Allah’ı görüyormuş gibi ibadet yapma bilincini kazanmak için girilen ve kendisine ait kuralları olan yol.
”Şeriat, tarikat yoldur varana/Hakikat meyvası andan içerü.” (Yunus Emre)
3. Kur’an-ı Kerim ve Hz. Peygamber’in sünnetinde emredilen şeyleri ilahî aşkın etkisiyle coşkulu bir biçimde yaşama yolu.
”Mumsuz baldır şeriat, tortusuz yağ tarikat/Dost için balı yağ, pes niçin katmayalar” (Yunus Emre)
4. Kişinin, İslam’ın emir ve yasaklarına göre hareket eden, kâmil bir mürşidin önderliğinde, Allah’ın hoşnutluğunu kazanmak ve Hz. Muhammed’in örnek ahlakıyla ahlaklanmak amacıyla yapmış olduğu manevi yolculuk; bu uğurda takip ettiği yol, metot.

Tasavvufa dayalı ve kimisi eski dinlerin kalıntılarını yaşatan, kimisi de şeriatın pek sert ve bencil yargılarını yumuşatmak gerekçesiyle oluşan türlü İslam öğretilerine verilen ad (Bektaşî tarikatı, Mevlevî tarikatı gibi).

Bir din içinde tasavvufa, gizemciliğe dayanan, inançta ve kimi ilkelerde birbirinden ayrılan, Tanrıya ulaşma, yollarından herbiri: Mevlevî tarikatı, Sen Jan tarikatı gibi.