tekke

1. Dergâh, hankâh, zaviye.
2. Bir tarikata bağlı olan kişilerin bir şeyhin maddi ve manevi idaresi altında zikir, ibadet, eğitim ve öğretim ile meşgul olup ruhen ve ahlaken olgunluk kazandıkları yer.
”Yemekte çerviş olur/Tekkede derviş olur/Tanrı yardım ederse/Dünyada her iş olur” (Suat Akalın)

Eskiden, tarikat erlerinin toplanıp tören yaptıkları yer. (Burada, aynı zamanda, saz ve koşuk öğrenimi de yapılırdı.) bk. tekke yazını.

Tarikattan olanların barındıkları, ibadet ve törenler yaptıkları bina.