uyma

1. Gözün, görme alanının ışıklılık ya da renk koşullarına alışması.
2. Bu alışmanın sonunda varılan durum. Işıklılığın birkaç cd/m² 'den çok ya da büyüklüğün yüzde birinden az olmasına göre aydınlığa uyma (alışma) ya da karanlığa uyma (alışma)-dan söz edilir.
3. bk. gündüz görmesi, gece görmesi.

(karşılık.adaptasyon) (Lât.ad=yönelme gösteren ön ek Lat. aptare=uymak): Bir organizmanın çevresindeki şartlarda yaşayabilmesi için kendini değiştirmesi

Canlıların korunmak için örgenlerinde, işlevlerinde ve davranış biçimlerinde değişiklikler yaparak içinde bulundukları doğal koşullara uymaları.

Organizma ile çevre arasında tepki uyandıracak herhangi bir uyarım değişikliğinin baş göstermediği denge durumu.

Bir hayvan ya da bitkinin, içinde yaşadığı ortamın koşullarına daha iyi uymasıyle ilgili değişmeler.

Bakınız: riâyet