yürük

1. Hayvancılıkla geçinen göçebe Türkmenlere verilen ad.
2. Osmanlılarda otuzar kişilik ocaklar halinde Rumeli'ye yerleştirilen ve savaş zamanlarında geri hizmetlerde çalıştırılan timarlı asker.

Klâsik Türk müziğinde bir eserin icrâsında usûlün hızlı vurulacağını anlatmak için kullanılan terim.

Kağnı okunun altında, mazının ise üstünde bulunan ağaç. (Buruncuk *Yerköy -Yozgat)