1. Köşe, bucak, evin küçük odası, odanın bir köşesi.
2. Şehir ve kazaların kenarlarında veya uzak yerlerinde kurulan küçük tekke.
3. Bir dervişin ibadetle meşgul olmak için çekildiği tenha yer.

1. Tekkenin küçüğü.
2. Kervansarayların seyrek bulunduğu yerlerle geçit ve derbentlerdeki konak yerlerine verilen ad.

Tekyelerin küçüğüne denir. Çoğulu zevâyâdır. 

(Mimarlık) Küçük tekke. a. bk. dergâh.