Yerbilim Terimleri Sözlüğü (Ö)

Ö Harfi 1. Sayfa

önbölge :: Dağoluş deviminin yönelmiş bulunduğu alan.
önbuzultaşı :: Buzulların duralama döneminde, akıntı yönünde oluşmuş taş parçala ...
öncel yarma koyak :: Bir dağ yükselirken, yatağını kazmakta olan bir akarsuyun, yüksel ...
önçukur :: Bir yerteknesinin, önbölge yönündeki kenar çukuru.
örnek tür :: Bir organizma takımının, ortak jenetik özelliklerini tanıtan tür.
örnek yer :: Bir oluşumun ya da taşılın, örnek olarak bulunduğu ve adını aldığ ...
örtü :: Büyük boyutlu bir kayaç kütlesinin, yatık kıvrılma ya da bindirme ...
örtü kıvrımı :: Katmanların kayıcı bir taban üzerinden ayrılmış kıvrılmalarıyla o ...
örtü kökü :: Yatık bir kıvrımın ya da örtünün, az çok düşey durumda olan ve ye ...
örtübaşı :: Bir örtünün en ileri sürüklenmiş kesimi.
örtümsü kıvrım :: Genliği çok büyük olan ve bir örtüye benzeyen yatık kıvrım.
ötelenme :: Basınç altında bulunduğu, zaman kristallerinin ana eksenine dik d ...
özbiçim :: Kayaç yapıcı minerallerin, kendilerine özgü kristal biçimi. (Bu d ...