eng

Dilbilgisi Terimleri Sözlüğü (Ö - 1)

# A B C Ç D E F G H I İ J K L M N O Ö P R S Ş T U Ü V Y Z

Dilbilgisi Terimleri Sözlüğü İçerisinde Arama

Dilbilgisi Terimleri Sözlüğü (Ö - 1. Sayfa)

ölçü belirteci :
(Derleme., ölçü zarfı, nicelik zarfı, derece ve nicelik zarfı, az ...
ölü dil :
Belgeleri bilinen fakat hiç bir ülkede artık konuşulmayan dil: Sü ...
önavurt ünsüzü :
(Derleme., önavurt konsonu, önavurtsu konson, yanlama titrek) Dil ...
öndamak ünsüzü :
(Derleme., öndamaksı konson, öndamak fonemi, öndamaksıl) Ciğerler ...
önek :
Bazı yabancı dillerde, sözcük kökünün önüne gelerek sözcüğe belir ...
önses :
Bir sözcüğün başındaki ilk ses: Başlangıç sözcüğündeki b, yıldız ...
önses düşmesi :
Sözcük başındaki bir sesin kaybolması: (ısıcak) > sıcak, (ısıtma) ...
öntüreme :
(Derleme.. başta ses türemesi, önönüm) Sözcüğün aslında bulunmaya ...
önvurgu :
(Derleme.. başta vurgu, gerilek vurgu) Yer adlarında, belirteç, b ...
örnekseme :
(Derleme.. benzetme, örnekleme) Bir sözcük örnek tutularak başka ...
örtülü özne :
(Derleme.. dolaylı özne, mantıkça özne ) Edilgen eylemle kurulmuş ...
özel ad :
(Derleme.. özel isim) Tek varlığı bildiren ad: Ali, Ayşe, Ankara, ...
özel dil :
(Derleme.. sınıf dili) Ticaret veya sanat sahiplerinin aralarında ...
özne :
Çekimli eylemin veya eylemsinin meydana gelmesini sağlayan kişi. ...
özne birliği :
(Derleme., özne öbeği, özne grubu) Özneyle ilgili olarak kullanıl ...
özne-yüklem uygunluğu :
Özne ile yüklemin nicelik bakımından birbirine uyması veya uymama ...