eng

Güzel Sanatlar Terimleri Sözlüğü (Ö - 1)

# A B C Ç D E F G H I İ J K L M N O Ö P R S Ş T U Ü V Y Z

Güzel Sanatlar Terimleri Sözlüğü İçerisinde Arama

Güzel Sanatlar Terimleri Sözlüğü (Ö - 1. Sayfa)

ölü kalıp :
(Heykel) Alçı döküm yapıldıktan sonra kırılarak içinden özgünün ç ...
ölü renk :
(Resim) Değişik tonların birbirleriyle karıştırılmaları sonucu öz ...
ön uyanış çağı :
(Resim) Aşağı yukarı 1420-1500 yılları arasında İtalya'da başlaya ...
önden :
(Resim, Heykel) Önyüzü bakana dönük (duruş). Ay. bk. yarıyandan, ...
önrafaelciler :
(Resim) XIX. y. y.ın ikinci yarısında İngiltere'de ortaya çıkan v ...
önsütunlu :
(Mimarlık) (Yun. pro = ön stulos = sütun) Yalnız önyüzü sütunlu Y ...
öntaslak :
(Mimarlık) Kurulacak bir yapı için tasar taslağının çizimine yara ...
ören :
(Mimarlık) Eski çağlardan kalma yıkıntı.
örge :
(Resim, Süsleme, Mimarlık Heykel) :. 1. Bir süslemeyi meydana get ...
örgü bezeme :
(Süsleme) Örgü biçiminde, birbirlerine dolanmış şeritlerin meydan ...
özenti ürünü :
Sanat yapıtı niteliğinde olma özentisi taşıyan kötü zevkli iş ya ...
özgünden çoğaltma :
(Heykel) Bir sanat yapıtının taklit yoluyla çoğaltılması.
özton :
(Resim) :. 1. Bir nesnenin ışık oyunlarıyla değişmemiş rengi. 2. ...