Güzel Sanatlar Terimleri Sözlüğü (Ö)
Ö Harfi 1. Sayfa
-
ölü kalıp
:
-
(Heykel) Alçı döküm yapıldıktan sonra kırılarak içinden özgünün ç ...
-
ölü renk
:
-
(Resim) Değişik tonların birbirleriyle karıştırılmaları sonucu öz ...
-
ön uyanış çağı
:
-
(Resim) Aşağı yukarı 1420-1500 yılları arasında İtalya'da başlaya ...
-
önden
:
-
(Resim, Heykel) Önyüzü bakana dönük (duruş). Ay. bk. yarıyandan, ...
-
önrafaelciler
:
-
(Resim) XIX. y. y.ın ikinci yarısında İngiltere'de ortaya çıkan v ...
-
önsütunlu
:
-
(Mimarlık) (Yun. pro = ön stulos = sütun) Yalnız önyüzü sütunlu Y ...
-
öntaslak
:
-
(Mimarlık) Kurulacak bir yapı için tasar taslağının çizimine yara ...
-
ören
:
-
(Mimarlık) Eski çağlardan kalma yıkıntı.
-
örge
:
-
(Resim, Süsleme, Mimarlık Heykel) :. 1. Bir süslemeyi meydana get ...
-
örgü bezeme
:
-
(Süsleme) Örgü biçiminde, birbirlerine dolanmış şeritlerin meydan ...
-
özenti ürünü
:
-
Sanat yapıtı niteliğinde olma özentisi taşıyan kötü zevkli iş ya ...
-
özgünden çoğaltma
:
-
(Heykel) Bir sanat yapıtının taklit yoluyla çoğaltılması.
-
özton
:
-
(Resim) :. 1. Bir nesnenin ışık oyunlarıyla değişmemiş rengi. 2. ...