Anasayfa Kodlamalar Dil Bilgisi Terimleri Bilim Terimleri Teknik Terimler Sanat Terimleri Spor Terimleri Hukuk Terimleri Ekonomi Terimleri Eğitim Terimleri Çevre Terimleri Sağlık Terimleri Sosyal Terimler Yabancı Terimler

kirkitnamazlağası :

Duvara asılan kilim ya da palaz. (Yeşilova *Aksaray -Niğde)

Kirli :

[kirlik]: Manto yerine kullanılan kara renkli giysi. (Kandilli *B ...

kirlik :

1. Gömlek (Kötürnek *Gelendost -Isparta) 2. Giysi. (Üreyil -Kütah ...

kirman :

Bakınız: kirmen

kirmen :

[kirman]: Yünü bükerek ip durumuna getiren dört kanatlı ağaç araç ...

Kise :

Cep. (Ahırlıkuyu *Haymana -Ankara)

kitirdek :

Yapılarda kullanmak istenmeyen söğüt ağacı türü. (Hüyüklü *Yalvaç ...

kitlek :

Kapı sürgüsü. (Beyceli *Fatsa -Ordu)

kocacık :

[gocacık, gocacug, gocacuk] : Semerlerin ön ve arka tahta kısımla ...

kocaorak :

Yonca, çayır biçmek için kullanılan orak. (Akçaşar *Yalvaç -Ispar ...

kocaörtü :

Bakınız: Kocaatkı

koçak :

Kulplu büyük sepet. (Beyceğiz *Fatsa -Ordu)

koda :

Araba okunun boyunduruğa bağlanmasını sağlayan kayışın dolandırıl ...

kodafar :

Kağnıdaki çatal ağacın ucuna çalıkan ağaç. (Alçılı *Delice -Ankar ...

kofik :

Kadınların başlarına süs olarak taktıkları taç. (Kayalık *Susuz - ...

koğan :

Bahçe bellemekte kullanılan belin içine sap geçirilen oyuk kısmı. ...

koka :

Ağaç tespih. (*Tavşanlı -Kütahya)

kokoç :

Eski süpürge. (-Eskişehir)

kokurdak :

Çan dili. (Seydiköy -Kütahya)

kolbağı :

Bilezik ya da kol halkası. (Ulucak *Eşme -Uşak)

kolbıçkısı :

Büyük testere. (*Kemalpaşa -İzmir)

kolçak :

[golçak (I) -3]: Eğirmek üzere kola takılan yün demeti. (Yassıöre ...

koldağ :

Araba tekerini tutan demir. (Gölbaşı *Çankaya -Ankara)

kolet :

Pekmezle yapılan un tatlısı. (Sevdiğim -Kırşehir)

kolipi :

Uyuduğu sırada sürüsünü güven altına almak isteyen çobanın, bir u ...

kollumakas :

Demircilerin saç kesme makası. (*Bor -Niğde)

koloş :

Boyunduruk kayışı. (Yavuz *Şavşat -Artvin)

koltuk :

Topalların yürüyebilmek için kullandıkları koltuk altı deyneği. ( ...

kompile :

Çerçeve. (Laçin -Eskişehir)

kon :

Koyun ağılı. (Eşmeyazı -Kars)

kona :

Yemek tahtası olarak kullanılan hamur tahtası. (Saraycık *Bozüyük ...

Konak :

Çatısı kiremitli ev. (Dereyazıcı *Alaca -Çorum)

kongurdaklı çan :

Üzerine gereği kadar çan takılmış olan tasma. (*Senirkent -Ispart ...

konpe :

İki saç arasında pişirilen kalın ekmek. (Kömürcü *Bâlâ -Ankara)

konpos :

Nalbantçıların demirin kalınlığını ölçmek için kullandıkları araç ...

konursu :

Ucu yanmış yün parçası. (Saçıkara *İslahiye -Gaziantep)

konyakilesi :

Yirmi dört şiniklik ölçek. (Yenikent *Aksaray -Niğde) [bk. şinik]

kop :

[gop]: Kağnı iskeleti. (*İspir -Erzurum) [gop] : (Kayalık *Susuz ...

kopana :

Ağaç tekne. (İslambey *Pınarhisar -Kırklareli)

kopçak :

Araba tekerleğinin göbeği. (Samrı *Söğüt -Bilecik)

kopli :

Ucu girintili çıkıntılı olan nacak. (*Ardeşen -Rize)

kordon makinesi :

Teneke eşyalara kabartma süs yapmakta kullanılan iki silindirli a ...

korekilidi :

Yazma kenarına boncukla işlenen bir oya. (Yassıören *Senirkent -I ...

korunga :

Bahçelerin etrafına çekilen tel ya da çalı çırpı engel. (Kandilli ...

kosa :

[gosa]: 1. Tırpan. (Akçaşar *Yalvaç -Isparta *Kemalpaşa -İzmirKan ...

kosaanahtarı :

Kosayı söküp takmak için kullanılan araç. (*Kemalpaşa -İzmir)

kosaçekici :

Eğrilen kosanın ağzını düzeltmek için kullanılan araç. Kemalpaşa ...

koş :

Semerlerin ucundaki urgan bağlamağa yarayan çapraz ağaç. (*Güdül ...

koşan :

Bakınız: goşan

koşatlama :

Tengirekle bükülen ipleri ikiye katladıktan sonra yapılan yumak. ...

koşku :

Düven oku. (Belenören *Keleş -Bursa)

kota :

Kağnı okunu boyunduruğa bağlayan ağaç çivi. (Yavuz *Şavşat -Artvi ...

kotan :

1. Kara saban demirinin girdiği ağaç kısım. (*Susuz -Kars) 2. Tek ...

koz :

Kuzu ahırı. (Beykara *Selim -Kars)

koza :

(I) İçine ses çıkartmak için sert bir madde konulmuş olan ağızkıs ...

köçe :

Kıl ip bükme aracı. (Dişkaya, Eşme Uşak Tire -İzmir)

köfeki :

Çimento yapmakta kullanılan, gri renkli hafif bir taş. (-Uşak)

köfte :

Un ile üzüm suyundan yapılan pestil. (Başkışla *Karaman -Konya)

köfterekirma :

Tarlayı istenildiği yönde sulamak için bel ile açılan yol. Merzif ...

köfün :

(I) Üzüm küfesi. (Uluğbey *Senirkent -Isparta)(II) Duvar ve baca ...

köfün desteresi :

Taş kesme testeresi. (*Mudurnu -Bolu)

kökür :

Süzgeç. (*Susuz -Kars)

kölemen :

1. Kovayı andıran üstten kulplu sepet. (Keşköyü *Ayancık -Sinop) ...

kölnek :

İç gömleği. (Kırçiçeği *Susuz -Kars)

köm :

Davar ağılı. (Akpınar *Gümüşhacıköy -Amasya)

kömbe :

[gömbe -3]: 1. Saç böreği. (*Hekimhan -Malatya.) 2. Çörek. (Karac ...

kön :

Tarlayı gübreleme. (İnköy -Kütahya)

könçek :

Bakınız: gönek

köp :

Kağnıda çatal ağacın arkasına çakılan tahta parçası. (Alçılı *Del ...

köpçük :

Misafir minderi. (*Terme -Samsun)

köpekbaklası :

Köpeklerin boynuna takılan dikenli demir. (Meyvebükü Güdül -Ankar ...

köpen :

Develeri üşütmemek amacıyla sırtlarına örtülen ip çul. (Saçıkara ...

köraraba :

Kağnı. (*Susuz -Kars)

köremez :

1. Süt içine kavrulmuş buğday atılarak yapılan yemek. (Güzelyurt ...

körsüdümbeği :

Yeni dikilmiş olan asma çubuğunun üzerine yığılan toprak. (Arslan ...

kös :

Sokak kapıların iç kısmında bulunan ağaç sürgü. (Güllüce *Gümüşha ...

kösdeg :

Bakınız: köstek

kösdüre :

(I) bk. kösüre (I) (II) Rende. (Güzel *Güdül -Ankara)

köseağa :

Ocaktaki ateşi karıştırıp kömürleri çekmeğe yarayan araç. Saimbey ...

kösere :

Bakınız: kösüre

kösme :

İki büskivinin arasına lokum koyularak yapılan bir yiyecek. (Yuka ...

kösre :

Bakınız: kösüre

Köstek :

[kösdeg]: Hayvanların kaçmamaları için ayaklarına takılan zincir ...

köstüre :

Bakınız: kösüre

kösüre :

[kösdüre (I), kösere, kösre, köstüre] : Yuvarlak taşlı bileyleme ...

kösürelik :

Ayakkabıların altı için hazırlanan manda derisi. (*Yalvaç -Ispart ...

kösüretaşı :

Biley taşı. (*Yalvaç -Isparta)

köşk :

Sokağa çıkıntı yapan oda. (Çaltı *Gelendost -Isparta)

kötelmek :

Kesici araçlar için, körleşmek. (Gökmenler, Çatak, Gedikli, Kızıl ...

köten :

1. Pulluk. (Büyükdivan köyü -Çorum -Amasya Kızılca *Bor -Niğde) 2 ...

köteş :

Arabanın oturak kısmı. (Kurtköy *Bozüyük -Bilecik)

kötez :

Kümes. (*Söğüt -Bilecik)

kötüparmak :

Araba tekerleğindeki demir parmaklık. (Gücünkaya *Aksaray -Niğde)

kötürge :

Hamam oturağı. (Dişkaya *Eşme -Uşak)

kövter :

Pekmez. (Çaltı, Esri *Söğüt -Bilecik)

köyke :

1. Az kullanılan yumuşak bir taş türü. (Yeşilköy *Gelendost, Yuka ...

kufa :

1. bk. gufa 2. Seren bakır helkesi. (Kavalca *Bozüyük -Bilecik)

kukaçi :

[kukar]: Ocaktan öteberi çekmekte ya da tavana eşya asmakta kulla ...

kukar :

Bakınız: kukaçi

kulak :

Kotanın ayarını sağlayan iki demir parçası. (Akbulut *İspir -Erzu ...