eng

Zanaat Terimleri Sözlüğü (25)

A B C Ç D E F G H I İ J K L M N O Ö P R S Ş T U Ü V Y Z
25. Sayfa
kirkitnamazlağası :
Duvara asılan kilim ya da palaz. (Yeşilova *Aksaray -Niğde)
Kirli :
[kirlik]: Manto yerine kullanılan kara renkli giysi. (Kandilli *B ...
kirlik :
1. Gömlek (Kötürnek *Gelendost -Isparta) 2. Giysi. (Üreyil -Kütah ...
kirman :
Bakınız: kirmen
kirmen :
[kirman]: Yünü bükerek ip durumuna getiren dört kanatlı ağaç araç ...
Kise :
Cep. (Ahırlıkuyu *Haymana -Ankara)
kitirdek :
Yapılarda kullanmak istenmeyen söğüt ağacı türü. (Hüyüklü *Yalvaç ...
kitlek :
Kapı sürgüsü. (Beyceli *Fatsa -Ordu)
kocacık :
[gocacık, gocacug, gocacuk] : Semerlerin ön ve arka tahta kısımla ...
kocaorak :
Yonca, çayır biçmek için kullanılan orak. (Akçaşar *Yalvaç -Ispar ...
kocaörtü :
Bakınız: Kocaatkı
koçak :
Kulplu büyük sepet. (Beyceğiz *Fatsa -Ordu)
koda :
Araba okunun boyunduruğa bağlanmasını sağlayan kayışın dolandırıl ...
kodafar :
Kağnıdaki çatal ağacın ucuna çalıkan ağaç. (Alçılı *Delice -Ankar ...
kofik :
Kadınların başlarına süs olarak taktıkları taç. (Kayalık *Susuz - ...
koğan :
Bahçe bellemekte kullanılan belin içine sap geçirilen oyuk kısmı. ...
koka :
Ağaç tespih. (*Tavşanlı -Kütahya)
kokoç :
Eski süpürge. (-Eskişehir)
kokurdak :
Çan dili. (Seydiköy -Kütahya)
kolbağı :
Bilezik ya da kol halkası. (Ulucak *Eşme -Uşak)
kolbıçkısı :
Büyük testere. (*Kemalpaşa -İzmir)
kolçak :
[golçak (I) -3]: Eğirmek üzere kola takılan yün demeti. (Yassıöre ...
koldağ :
Araba tekerini tutan demir. (Gölbaşı *Çankaya -Ankara)
kolet :
Pekmezle yapılan un tatlısı. (Sevdiğim -Kırşehir)
kolipi :
Uyuduğu sırada sürüsünü güven altına almak isteyen çobanın, bir u ...
kollumakas :
Demircilerin saç kesme makası. (*Bor -Niğde)
koloş :
Boyunduruk kayışı. (Yavuz *Şavşat -Artvin)
koltuk :
Topalların yürüyebilmek için kullandıkları koltuk altı deyneği. ( ...
kompile :
Çerçeve. (Laçin -Eskişehir)
kon :
Koyun ağılı. (Eşmeyazı -Kars)
kona :
Yemek tahtası olarak kullanılan hamur tahtası. (Saraycık *Bozüyük ...
Konak :
Çatısı kiremitli ev. (Dereyazıcı *Alaca -Çorum)
kongurdaklı çan :
Üzerine gereği kadar çan takılmış olan tasma. (*Senirkent -Ispart ...
konpe :
İki saç arasında pişirilen kalın ekmek. (Kömürcü *Bâlâ -Ankara)
konpos :
Nalbantçıların demirin kalınlığını ölçmek için kullandıkları araç ...
konursu :
Ucu yanmış yün parçası. (Saçıkara *İslahiye -Gaziantep)
konyakilesi :
Yirmi dört şiniklik ölçek. (Yenikent *Aksaray -Niğde) [bk. şinik]
kop :
[gop]: Kağnı iskeleti. (*İspir -Erzurum) [gop] : (Kayalık *Susuz ...
kopana :
Ağaç tekne. (İslambey *Pınarhisar -Kırklareli)
kopçak :
Araba tekerleğinin göbeği. (Samrı *Söğüt -Bilecik)
kopli :
Ucu girintili çıkıntılı olan nacak. (*Ardeşen -Rize)
kordon makinesi :
Teneke eşyalara kabartma süs yapmakta kullanılan iki silindirli a ...
korekilidi :
Yazma kenarına boncukla işlenen bir oya. (Yassıören *Senirkent -I ...
korunga :
Bahçelerin etrafına çekilen tel ya da çalı çırpı engel. (Kandilli ...
kosa :
[gosa]: 1. Tırpan. (Akçaşar *Yalvaç -Isparta *Kemalpaşa -İzmirKan ...
kosaanahtarı :
Kosayı söküp takmak için kullanılan araç. (*Kemalpaşa -İzmir)
kosaçekici :
Eğrilen kosanın ağzını düzeltmek için kullanılan araç. Kemalpaşa ...
koş :
Semerlerin ucundaki urgan bağlamağa yarayan çapraz ağaç. (*Güdül ...
koşan :
Bakınız: goşan
koşatlama :
Tengirekle bükülen ipleri ikiye katladıktan sonra yapılan yumak. ...
koşku :
Düven oku. (Belenören *Keleş -Bursa)
kota :
Kağnı okunu boyunduruğa bağlayan ağaç çivi. (Yavuz *Şavşat -Artvi ...
kotan :
1. Kara saban demirinin girdiği ağaç kısım. (*Susuz -Kars) 2. Tek ...
koz :
Kuzu ahırı. (Beykara *Selim -Kars)
koza :
(I) İçine ses çıkartmak için sert bir madde konulmuş olan ağızkıs ...
köçe :
Kıl ip bükme aracı. (Dişkaya, Eşme Uşak Tire -İzmir)
köfeki :
Çimento yapmakta kullanılan, gri renkli hafif bir taş. (-Uşak)
köfte :
Un ile üzüm suyundan yapılan pestil. (Başkışla *Karaman -Konya)
köfterekirma :
Tarlayı istenildiği yönde sulamak için bel ile açılan yol. Merzif ...
köfün :
(I) Üzüm küfesi. (Uluğbey *Senirkent -Isparta)(II) Duvar ve baca ...
köfün desteresi :
Taş kesme testeresi. (*Mudurnu -Bolu)
kökür :
Süzgeç. (*Susuz -Kars)
kölemen :
1. Kovayı andıran üstten kulplu sepet. (Keşköyü *Ayancık -Sinop) ...
kölnek :
İç gömleği. (Kırçiçeği *Susuz -Kars)
köm :
Davar ağılı. (Akpınar *Gümüşhacıköy -Amasya)
kömbe :
[gömbe -3]: 1. Saç böreği. (*Hekimhan -Malatya.) 2. Çörek. (Karac ...
kön :
Tarlayı gübreleme. (İnköy -Kütahya)
könçek :
Bakınız: gönek
köp :
Kağnıda çatal ağacın arkasına çakılan tahta parçası. (Alçılı *Del ...
köpçük :
Misafir minderi. (*Terme -Samsun)
köpekbaklası :
Köpeklerin boynuna takılan dikenli demir. (Meyvebükü Güdül -Ankar ...
köpen :
Develeri üşütmemek amacıyla sırtlarına örtülen ip çul. (Saçıkara ...
köraraba :
Kağnı. (*Susuz -Kars)
köremez :
1. Süt içine kavrulmuş buğday atılarak yapılan yemek. (Güzelyurt ...
körsüdümbeği :
Yeni dikilmiş olan asma çubuğunun üzerine yığılan toprak. (Arslan ...
kös :
Sokak kapıların iç kısmında bulunan ağaç sürgü. (Güllüce *Gümüşha ...
kösdeg :
Bakınız: köstek
kösdüre :
(I) bk. kösüre (I) (II) Rende. (Güzel *Güdül -Ankara)
köseağa :
Ocaktaki ateşi karıştırıp kömürleri çekmeğe yarayan araç. Saimbey ...
kösere :
Bakınız: kösüre
kösme :
İki büskivinin arasına lokum koyularak yapılan bir yiyecek. (Yuka ...
kösre :
Bakınız: kösüre
Köstek :
[kösdeg]: Hayvanların kaçmamaları için ayaklarına takılan zincir ...
köstüre :
Bakınız: kösüre
kösüre :
[kösdüre (I), kösere, kösre, köstüre] : Yuvarlak taşlı bileyleme ...
kösürelik :
Ayakkabıların altı için hazırlanan manda derisi. (*Yalvaç -Ispart ...
kösüretaşı :
Biley taşı. (*Yalvaç -Isparta)
köşk :
Sokağa çıkıntı yapan oda. (Çaltı *Gelendost -Isparta)
kötelmek :
Kesici araçlar için, körleşmek. (Gökmenler, Çatak, Gedikli, Kızıl ...
köten :
1. Pulluk. (Büyükdivan köyü -Çorum -Amasya Kızılca *Bor -Niğde) 2 ...
köteş :
Arabanın oturak kısmı. (Kurtköy *Bozüyük -Bilecik)
kötez :
Kümes. (*Söğüt -Bilecik)
kötüparmak :
Araba tekerleğindeki demir parmaklık. (Gücünkaya *Aksaray -Niğde)
kötürge :
Hamam oturağı. (Dişkaya *Eşme -Uşak)
kövter :
Pekmez. (Çaltı, Esri *Söğüt -Bilecik)
köyke :
1. Az kullanılan yumuşak bir taş türü. (Yeşilköy *Gelendost, Yuka ...
kufa :
1. bk. gufa 2. Seren bakır helkesi. (Kavalca *Bozüyük -Bilecik)
kukaçi :
[kukar]: Ocaktan öteberi çekmekte ya da tavana eşya asmakta kulla ...
kukar :
Bakınız: kukaçi
kulak :
Kotanın ayarını sağlayan iki demir parçası. (Akbulut *İspir -Erzu ...