1. a. (Genellikle) Ahlaksal olanın temel ilkesi, b. Tek tek kişilerin ahlaksal eylemlerindeki ilke.
2. Ahlak eylemlerinde istenci belirleyen ilke: haz (hazcılık), mutluluk (mutçuluk), yarar (yararcılık), ahlak yasası karşısındaki saygı - ödev bilinci - (Kant) vb.
TDK Felsefe Terimleri Sözlüğü