Anlam

Bir kelimenin veya bir sözün anlattığı fikir. Anlam türlü bakımlardan sınıflara ayrılır: GEÇER ANLAM (S. usuel) ve UĞRAMA ANLAM (S. occasionnel) YALIN ve KARMAŞIK ANLAM (S. Simple, S. complexe) TEMEL VE KATKIN ANLAM (S. fondamental, S. accessoire) İLKEL ve TÜREME ANLAM (S. primitif, S. dérivé) SOMUT VE SOYUT ANLAM (S. Concret, S. abstrait) ÖZ VE MECAZ ANLAM (S. propre, S. figuré).

Azerbaycan Türkçesi: mäna ~ anlam Türkmen Türkçesi: maanı Gagauz Türkçesi: maana Özbek Türkçesi: ma'nόUygur Türkçesi: mäna Tat: mégné Başkurt Türkçesi: mägänä Kmk: ma'na Krç.-Malk.: maganaNogay Türkçesi: mäneKazak Türkçesi: magmaKırgız Türkçesi: maaniAlt:: uçurıHakas Türkçesi: pîldîrîg ~ tuza Tuva Türkçesi: u'tka Şor Türkçesi: *uňnam Rusça: znaçeniye

Kelimenin tek başına veya söz içindeki öteki ögeler ile bağlantılı olarak zihinde yarattığı kavramlardan her biri: kestirmek 1. ağaç kestirmek, kumaş kestirmek, 2. bir şeyi tahmin edebilmek: işin sonunda nereye varacağını kestiremiyorum 3. birazcık uyumak: Bir saat kadar kestirirsem kendimi toplayabilirim vb.

1. Bir deyimin belli bir yorumda karşılık olarak kazandığı nesne. ||Anl. yorumsal anlam. Krş. kaplamsal anlam, içlemsel anlam.
2. Kullanımsal anlam.
3. Dizimsel anlam.

Bir kelimenin, veya kelimelerden meydana gelmesi dolayısıyla, bir cümle veya sözün anlattığı fikir. (HARFİ HARFİNE ANLAM, Sens littéral ÖZ ANLAM, Sens propre).

1. Bir sözcüğün belirttiği, düşündürdüğü (şey).
2. Bir önermenin, bir tasarımın, bir düşüncenin ya da yapıtın anlatmak istediği (şey).

Bir toplum ya da toplumsal küme üyelerinin türlü ekin öğeleriyle ilgili olarak yaptıkları düşünsel çağrışım.

Sözcüklerin veya davranışların zihinde uyandırdığı izlenim.