Bilmeme, tanımama. 1. Duyu organlarında bir bozukluk olmamasına karşın kavramanın bozulması, nesneleri ve simgeleri kavramada baş gösteren yeteneksizlik durumu.
2. a. Durum olarak bir şey bilmeme, b. Felsefî düşünmede sorulara yönelmek için bir çıkış noktası olarak bir şey bilmeme (Sokrates). c. Kuşku ilkesi olarak bir şey bilmeme.
TDK Felsefe Terimleri Sözlüğü