halk dili

Azerbaycan Türkçesi: danışıg dili ~ xalg dili Türkmen Türkçesi: halk dili ~ gepleşik diliGag.: halk dili ~ konuşmak dili Özbek Türkçesi: halq tili Uygur Türkçesi: (B.Uyg.) canliq til ~(D.Uyg.) xälq tili Tatar Türkçesi: söyläü tele ~ söyläm tele Başkurt Türkçesi: xalıq höyläw teleKmk: xalk til Krç.-Malk.: halk til ~ söleşiw til Nogay Türkçesi: halk tîlî Kazak Türkçesi: haliktili Kırgız Türkçesi: calpı eldik til Alt: albatı ermek-kuuçını Hakas Türkçesi: olaňay çooh ~ çontîlî Tuva Türkçesi: aas çugaa tılı Şor Türkçesi: çon tili Rusça: narodnıy yazık ~ razgovornıyyazık

Bir dilin ses, şekil ve anlam bakımından, ağızlardan da etkilenerek yazı diline oranla bazı değişiklikler gösteren ve halk tarafından konuşulan biçimi. Söz gelişi mağara kelimesinin māra, zâhir kelimesinin zār, kılıç'ın > kılınç, geleceğiz'in gelcez şeklinde söylenmesi, mangır (<bakır)'ın «para» anlamıyla kullanılması gibi. Ayrıca bk. konuşma dili ve sözlü dil.

Halkın en büyük yaratılarından biri olan, ilgili toplumun değişik yerlerinde değişik biçimleri bulunan simgesel seslerden oluşan konuşma aracı. bk. dil, bölgesel dil.

Bakınız: Dil