1. Duygunun, içinde bulunduğu durum bakımından temel niteliklerinden biri acının karşıtı olarak hoşlanma, tad alma.
2. İstek duyulan bir şeyi elde etmeden doğan hoşnutluk duygusu.
3. Bir şeyden duyusal ya da tinsel sevinç duyma, bk. hazcılık
TDK Felsefe Terimleri Sözlüğü