(Alm. Abschliessung, f; Fr. fermeture, f; İng. closure) 

mat. Topolojik uzaydaki A altkümesi için A nın bütün yapışık noktalarından oluşan küme.

1. (Eski tartıbilimde) Bir dönünün, öncekilerden daha kısa olan son dizesi veya son üyesi.
2. (Söz sanatında) Bir dönemin son tümcesi.

(?) Krş.. mantıksal kapanış, tümel kapanış, yöneten deyim kapanışı.

Ses yolunun kapanma derecesi.