Hiç bir koşula bağlı olmayan, salt olan bir eylemi başka herhangi bir erekle bağlılık kurmadan, yalnızca kendisi için, nesnel zorunlu olarak buyuran, anlamı doğrudan doğruya kendisinde olan buyruk. // Koşulsuz buyruk (kategorik impératif), eylemin kendisine uyacağı ilke ve biçimi saptar. Bunu da Kant şöyle anlatır: "Ancak aynı zamanda bir yasa olmasını isteyebileceğin bir ilkeye (maxim) göre eyle." Birer ahlak yönergesi, ahlak öğütü olan -> koşullu buyruklara karşı yalnızca koşulsuz buyruk bir ahlak yasasıdır, bk. koşullu buyruk
TDK Felsefe Terimleri Sözlüğü