nicelik 

(Alm. Größe, f; Fr. quantité, f; İng. quantity) 

mat. 1. Bir nesnenin sayılabilir, ölçülebilir ya da azalıp çoğalabilir özelliği. 2. Madde ya da olayların niteliklerini, türlü ölçmeler sonunda karşılaştırarak büyüklük ve değişimlerinin sayılarla belirlenmesine olanak veren özellik. 3. Nesneler ve olaylarla ilgili ölçülebilir özellikler.

1. Kelimedeki seslerin veya hecelerin boğumlanma süresindeki uzunluk veya kısalık bir fonem veya fonem grubunun telaffuz süresi, adem "yokluk" / âdem "insan" alem "bayrak" / âlem "dünya", cihan "evren" TT. yok / Tkm. yBok vb.
2. Kelimelerin belirttiği canlıları, nesneleri ve kavramları miktar yönünden değerlendirmeye dayanan gramer kategorisi.

Ölçülebilen, azalıp çoğalabilen büyüklük nice, ne kadar, ne büyüklükte sorularının karşılığı. // Aristoteles'den beri nicelik temel anlatım biçimlerinden (kategori) biridir. Mantıkta bir önermenin tümel ya da tikel oluşu onun niceliğidir.

Özdek ya da olayların niteliklerini , türlü ölçmeler sonunda karşılaştırarak büyüklük ve değişimlerinin sayılarla belirlenmesine olanak veren özellik.

Bir sesin sürdüğü zaman, ki buna göre sesler uzun ( long ) veya kısa ( bref diye ayrılır.

Genellikle sayılabilen, toplamı doğrudan sayı olarak belirtilebilen genel özellik.

Nesneler ve olaylarla ilgili ölçülebilir özellikler, anlamdaş tutar.

Bir şeyin eşit parçalara bölünebilen ve ölçülebilir olan yanları.

Bakınız: özne-yüklem önermesi niceliği