renk

Belirli dalga uzunluğundaki ışının gözün ağ tabakasında yarattığı etkiden doğan durum.

1. Duyulanmanın niteliğinde, ışığın tayfsal bileşim ayrımlarının doğurabilecekleriyle aynı cinsten olan ayrımları gözlemeyi ve ayırt etmeyi sağlayan, görsel bir duyulanmanın belirtisi, ıralayıcı niteliği.
2. "1" de tanımlanan görsel duyulanmayı doğuran ışık uyartılarının (ışık kaynağı ya da nesne) ıralayıcı niteliği.
3. '1" ya da "2" de tanımlanan ama, siyah, gri, beyaz gibi görüler dışında kalan ve bir renksel doymuşluğu olan kırmızı, yeşil, mavi vb. görülerle sınırlanan ıralayıcı nitelik,
4. bk. algısal renk, ruhfiziksel renk.

Algılamanın niteliğinde, ışığın görüntüsel bileşim ayrımlarının doğurabilecekleriyle aynı türden olan ayrımları gözlemeyi ve ayırt etmeyi sağlayan, görsel bir algılanmanın belirtisi. Renk bir dalga uzunluğudur. Örnek kırmızı, görüntüsü açısından en uzun, mor ise en kısa dalga uzunluğu içindedir.

Halkbilimin en önemli konularından biri olan, insanlık çapında geniş bir uygulama alanı bulan, her toplumun kendi anlayış, yaşantı, gelenek ve göreneklerine göre doğa, doğaüstü ve kültürel olayları simgeleştirmekte kullanılan doğal oluşum, bk. halkbilim,

1. Doğrudan ya da üzerine düştüğü nesnelerde yansıma, kırılma, soğurulma gibi olaylar sonucu göze ulaşan ışığın, dalga boyuna göre bilinçte uyandırdığı imge.
2. Belli bir dalga boyundaki elektromıknatıssal ışınımın niteliği.

Özellikle çalgı ve insan seslerinin karakterlerini ayırt etmek için kullanılan terim. Bu terim günümüzde farklı müzik çeşitlerine kaynaklık eden ses karakterleri için de kullanılır.

Işık dalgalarının gözde (veya başka alıcıda) dalgaboyuna bağlı olarak oluşturduğu duyum. Bir yıldızın rengi sıcaklığının bir fonksiyonudur.

Açınıklar bazen bir takım renk sıfatlarıyla anılırlar: A parlak, Ü koyu, E duru, ö donuk açınık adını alır.

İnsan gözünün görebildiği ışık tayfının dalga boyu.