yükseklik

Ortalama deniz yüzeyi (jeoid), elipsoid veya ortalama arazi yüzeyi gibi bir referans yüzeyinden ölçülen ve bir noktaya olan düşey uzaklık. jeodezik formüllerde yükseklikler; h elipsoid üzerindeki yükseklik, H ise jeoid veya yerel datum üzerindeki yüksekliği gösterir. ayrıca, ufuk hattından yukarıya doğru ölçülen ve ufuk hattı ile gök küresi üzerindeki bir nokta arasındaki düşey daireye ait yay parçası olarak da tanımlanabilir. türleri arasında; barometrik yükseklik, kritik yükseklik, dinamik yükseklik, arazi yüksekliği, sabit yükseklik, ortometrik yükseklik, başlangıç yüksekliği, nokta rakımı (yüksekliği), standart yükseklik ve yardımcı yükseklik sayılabilir. fotogrametrik anlamda, hava fotoğrafı alımı yapan bir uçağın veya görüntü alımını gerçekleştiren uydunun görüntü veya resim alım noktasının, uydunun ve uçağın kendisinin, yereyden, ortalama arazi yüzeyinden veya herhangi bir referans düzleminden genellikle de ortalama deniz seviyesi veya bir referans elipsoidinden itibaren olan düşey mesafesi.

Bir yıldızın ufuk düzleminden yukarı doğru açısal uzaklığı.

Bir nokta, seviye ya da nokta olarak kabul edilen bir cismin referans olarak alınan yere olan dikey mesafesine denir.

(Alm. Höhe, f; Fr. hauteur, f; İng. height) 

mat. Geometrik şeklin tepe noktasından tabanına inilen dikme ya da bu dikmenin uzunluğu.

Bir yıldızın, bir gökcisminin gözerimi düzleminden yukarı doğru açısal uzaklığı deniz yüzeyinden ya da herhangi bir düzlemden yukarı doğru uzaklık.

Bir yıldızın veya bir gök cisminin, ufuk düzleminden yukarı doğru açısal uzaklığı.

Sesin perdesi. Bak. Tonlama.