Türk Müziği Terimleri Sözlüğü (12)

# A B C Ç D E F G H I İ J K L M N O Ö P R S Ş T U Ü V Y Z

Türk Müziği Terimleri Sözlüğü (12. Sayfa)

Isfahânek-i Atıyk :
Klâsik Türk müziğinde kullanılmış Isfahân makamı çeşidi.
Isfahânek-i Cedîd :
Klâsik Türk müziğinde kullanılmış Isfahân makamı çeşidi. III. Sel ...
Isfahân-Gerdâniye :
Klâsik Türk müziğinde kullanılmış Isfahân makamı çeşidi. Günümüze ...
Isfahân-Geveşt :
Klâsik Türk müziğinde kullanılmış Isfahân makamı çeşidi. Günümüze ...
Isfahân-ı Cedîd :
Bkz. Isfahânek-i Cedîd.
Isfahân-ı Sultânî :
Klâsik Türk müziğinde kullanılmış Isfahân makamı çeşidi. Günümüze ...
Isfahân-Irâk :
Klâsik Türk müziğinde kullanılmış Isfahân makamı çeşidi. Günümüze ...
Isfahânî :
Klâsik Türk müziğinde birleşik makam.
Isfahân-Mâye :
Klâsik Türk müziğinde kullanılmış Isfahân makamı çeşidi. Günümüze ...
Isfahân-Nevrûz :
Klâsik Türk müziğinde kullanılmış Isfahân makamı çeşidi. Günümüze ...
Isfahân-Selmek :
Klâsik Türk müziğinde kullanılmış Isfahân makamı çeşidi. Günümüze ...
Isfahân-Şehnâz :
Klâsik Türk müziğinde kullanılmış Isfahân makamı çeşidi. Günümüze ...
Isfahân-Zemzeme :
Klâsik Türk müziğinde kullanılmış Isfahân makamı çeşidi. Kürdî dö ...
Istıhâb :
Bkz. Düzen.
İbâre :
Bkz. Kadans.
İbrâhîmî :
1. Klâsik Türk müziğinde kullanılan bir makam.2. Kuzey Anadolu'da ...
icrâ :
Bir müzik eserini, vokal veya çalgı ile seslendirme.
İcrâ Hey'eti :
1. Klâsik Türk Müziği eserlerini çalan ve okuyan, müzik icrâ eden ...
İcrâkâr :
Bir müzik eserini çalgıyla veya vokal olarak seslendiren kişi.
İçli :
İçtenlikle, duyguları doğal olarak ortaya koyacak biçimde.
İçten :
İçli, duygulu söyleyiş ya da çalış biçimi. Espressivo (it.).
İfade :
Müzik eserinin iç dünyasını anlatım biçimi, nüans.
İğma :
Bkz. Bayım
İhtiraslı :
İhtiraslı bir üslûpla çalınmasını öngören nüans terimi. Focoso (i ...
İhtizâz :
Bkz. Titreşim.
İhvânu's-Safâ :
10. yüzyılın ikinci yarısında Basra'da kurulmuş olan edebî ve fel ...
Îkaa :
Klâsik Türk müziğindeki usûl kalıpları.
Îkaaî Terennüm :
Bkz. Terennüm-i Îkaa'i.
İki Sesli :
Çift sesli müzik. Terim bazen çok seslilik için de kullanılır.
İki telli :
İki tek veya iki grup telli (ikişerli dört telli), tezene ya da p ...
ikileme :
1. İki veya dört süreli ezgilerle oluşturulan halay bölümü.2. Bir ...
ikili :
İki müzisyenden (çalgıcı ya da ses sanatçısı) oluşan müzik grubu ...
İkinci Beste :
Aynı makamdan iki beste ve iki semâiden oluşan ve aynı besteci ta ...
İkitelli :
Anadolu'da kullanılmış olan çift telli bir bağlama çeşidi. Aynı ç ...
İkiz Aksak :
Klâsik Türk müziğinde kullanılan 12 süreli basit usûl. Devr-i Hin ...
ilâhi :
Tanrı'ya övgü ve onun ilâhî kudretini vurgulayan ezgi eşliğinde s ...
İlâhîci :
İlâhi okuyan kişi.
İmâle :
Arûz'da kısa heceyi uzatmak. Prozodi ile ilgili bir terim.
imlâ :
Bir müzik parçasını veya bir nağmeyi notaya almak için yapılan ça ...
İnce, zarif bir ifade ile :
Kibar ve zarif bir ifade ile icrâ. Delicatamente (it.).
İncelikli :
Çekici ve incelikli bir ifade ile. Leggiadro (it.).
İncesaz :
Hânendelerden (vokal icrâcılar) ve sâzendelerden (çalgı icrâcılar ...
inici :
Dizinin ince seslerden kalın seslere doğru ilerlemesi. Aynı zaman ...
İnici Değiştirim :
Bir sesin bulunduğu dereceden yarım perde daha kalın çalınmasını ...
İntikaal :
Bkz. Geçki.
İrdem :
Bakınız: Etüd
İrhâ :
"Koma" kelimesinin Arapçası.
İrticâl :
Şiirde ve müzikte hazırlıksız olarak, içinden geldiği gibi söylem ...
İskenderî :
Irak Türkmenleri arasında yaygın bir hoyrat türü. Bu ezgi kalıbı ...
İstiklâl Marşı :
Bkz. Marş.
İşleme sesleri :
Mecburî olmamakla birlikte bir müzik eserinde asıl sesleri süslem ...
İyonyen :
Antik Yunan Uygarlığı'nın müzik kültüründe kullanıldığı düşünülen ...
izometrik :
Bir ezgide yer alan notaları, birbirine eşit süre değerleri ile i ...
Kaba :
1. Klâsik Türk müziğinde kalın sesleri ifade etmek için kullanıla ...
Kaba Çargâh :
Klâsik Türk müziğinde orta sekizlide bulunan do sesi.
Kaba Dik Hicâz :
Klâsik Türk müziğinde orta sekizlideki büyük mücenneb diyezi almı ...
Kaba Dik Hisâr :
Klâsik Türk müziğinde orta sekizlideki büyük mücenneb diyezi almı ...
Kaba Düdük :
Bir dönem klâsik Türk müziğinde kullanılmış olan ve şimşir ağacın ...
Kaba Hicâz :
Klâsik Türk müziğinde orta sekizlideki küçük mücenneb diyezi almı ...
Kaba Hisâr :
Klâsik Türk müziğinde orta sekizlideki küçük mücenneb diyezi almı ...
Kaba Kaba :
En kalın. Klâsik Türk müziğinde, orta sekizlideki (oktavdaki) ses ...
Kaba Kemençe :
Alto kemençe. Köçekçelerin icrâsı sırasında kullanıldığı rivayet ...
Kaba Nîm Hicâz :
Klâsik Türk müziğinde orta sekizlideki bakiye diyezi almış do ya ...
Kaba Nîm Hisâr :
Klâsik Türk müziğinde orta sekizlideki bakiye diyezi almış re ya ...
Kaba Sâz :
Klâsik Türk müziğinde yer alan oyun havalarını ve özellikle Köçek ...
Kaba Ses :
Dilimizde "kalın ses" için kullanılan niteleme. Frekansı düşük ol ...
Kaba Zurna :
Zurna ailesinin ses genliği itibariyle en geniş ve boyut olarak d ...
Kabak Kemane :
Gövdesi su kabağından yapılan, göğüs yerine büyük baş hayvanların ...
Kâbilî :
Klâsik Türk müziğinde kullanılmış birleşik makam. Günümüze örneği ...
Kadans :
1. Düşüş, ya da durgu. Bir müzik cümlesinin bitişi, durgu, kalış. ...
Kadın Ağzı :
Anadolu'da kadınların kendilerine özgü söyleyiş tavrına verilen g ...
Kafa Sesi :
Bkz. Baş sesi.
Kafiye :
Mısra sonunda veya kelimelerin arasında rastlanan ses /harf benze ...
Kahramanca :
Er işi, kahramanlık hikayeleri üzerine yazılmış eserler ya da kah ...
kaide :
Halk arasında ezgi, hava, makam anlamlarında kullanılan terim ki ...
Kakışımlı :
Uyumsuz sesler. Dissonans.
Kakmalı :
Bağsız ve kuvvetle yapılan icrâ.
kakofoni :
Müzikal icrâ esasına, uyumluluğa aykırı, yanlış düşen sesler bütü ...
Kalak :
Zurnanın gövde kısmında aşağıya doğru genişleyen kısım.
kalenderî :
1. Alevi-Bektaşî topluluklarının şehirli kesimleri arasında tarih ...
kalıp :
Bkz. Şekil.
Kalıp Ezgi :
Halk müziğinde yöresel icrânın bir parçası olan ve geleneksel kur ...
Kalış :
Bir müzik cümlesinin tam bir bitiş etkisi uyandırarak sona ermesi ...
Kalyonca :
Eski Türk saray rakslarından biri.
kamış :
Klarnet, obua, fagot, zurna, mey gibi tahta üflemeli çalgıların a ...
kanon :
Çoksesli müziklerde taklit esasına dayanılarak yazılan/söylenilen ...
Kanto :
19. yüzyılın ortalarından itibaren gelişen ve 20. yüzyılın ilk çe ...
kanûn :
Klâsik Türk müziğinde kullanılan bir çalgı. 19. yüzyılın ortaları ...
kanûnî :
Kanûn çalan kişi.
Kânûn-i Murassa'-i Müdevver :
Eski bir kanun çeşidi.
Kapak :
Mızraplı ve yaylı çalgılarda gövdenin üstünü örten tahta plaka.
Kapalı ağızla :
Mırıldanarak. Ağzı kapalı tutup burundan şarkı söyleme tekniği. B ...
Kapalı-Ağız :
Bir sözlü eserde ezgiyi kapalı ağız ve sadece sesle, yani güftesi ...
Kâr :
Genellikle büyük usûllerle ve Farsça sözler kullanılarak yazılan, ...
Karabâğî :
Klâsik Türk müziğinde kullanılan birleşik makam.
karabatak :
Klâsik Türk müziğinde, belirli pasajları tüm çalgılar tarafından ...
Karaçi :
Güney Anadolu'da Şanlıurfa, Mardin, Adıyaman, Diyarbakır, Siirt d ...
Karadüzen :
1. Bağlama ailesinde bulunan sazların hemen hepsinde kullanılan y ...
Karanlık :
Tasalı ve elemli bir icrâyı gerektiren nüans terimi. Lugubre (fra ...

Türk Müziği Terimleri Sözlüğü İçerisinde Arama