Dilbilgisi Terimleri Sözlüğü (Ö)
Ö Harfi 1. Sayfa
-
ölçü belirteci
:
-
(Derleme., ölçü zarfı, nicelik zarfı, derece ve nicelik zarfı, az ...
-
ölü dil
:
-
Belgeleri bilinen fakat hiç bir ülkede artık konuşulmayan dil: Sü ...
-
önavurt ünsüzü
:
-
(Derleme., önavurt konsonu, önavurtsu konson, yanlama titrek) Dil ...
-
öndamak ünsüzü
:
-
(Derleme., öndamaksı konson, öndamak fonemi, öndamaksıl) Ciğerler ...
-
önek
:
-
Bazı yabancı dillerde, sözcük kökünün önüne gelerek sözcüğe belir ...
-
önses
:
-
Bir sözcüğün başındaki ilk ses: Başlangıç sözcüğündeki b, yıldız ...
-
önses düşmesi
:
-
Sözcük başındaki bir sesin kaybolması: (ısıcak) > sıcak, (ısıtma) ...
-
öntüreme
:
-
(Derleme.. başta ses türemesi, önönüm) Sözcüğün aslında bulunmaya ...
-
önvurgu
:
-
(Derleme.. başta vurgu, gerilek vurgu) Yer adlarında, belirteç, b ...
-
örnekseme
:
-
(Derleme.. benzetme, örnekleme) Bir sözcük örnek tutularak başka ...
-
örtülü özne
:
-
(Derleme.. dolaylı özne, mantıkça özne ) Edilgen eylemle kurulmuş ...
-
özel ad
:
-
(Derleme.. özel isim) Tek varlığı bildiren ad: Ali, Ayşe, Ankara, ...
-
özel dil
:
-
(Derleme.. sınıf dili) Ticaret veya sanat sahiplerinin aralarında ...
-
özne
:
-
Çekimli eylemin veya eylemsinin meydana gelmesini sağlayan kişi. ...
-
özne birliği
:
-
(Derleme., özne öbeği, özne grubu) Özneyle ilgili olarak kullanıl ...
-
özne-yüklem uygunluğu
:
-
Özne ile yüklemin nicelik bakımından birbirine uyması veya uymama ...