Türk Müziği Terimleri Sözlüğü (2)

# A B C Ç D E F G H I İ J K L M N O Ö P R S Ş T U Ü V Y Z

Türk Müziği Terimleri Sözlüğü (2. Sayfa)

anlatıcı :
Müzikli sahne eserlerinde ya da tiyatroda konunun bazı önemli nok ...
Antifoni :
Bakınız: Karşılıklı seslendirme
Ara deyi :
Bir bestenin bölümleri arasında seslendirilmek üzere yazılmış tek ...
araban :
1. Klâsik Türk müziğinde kullanılan makam. Bazı teorisyenlere gör ...
Arabân :
Bakınız: araban
Arabân- Buselik :
Klâsik Türk müziğinde kullanılan Araban makamı çeşidi. Yegâh sesi ...
Arabân-Bûselik :
Bakınız: Bayâtî-Arabân-Bûselik
Arabân-ı Cedid :
Klâsik Türk müziğinde kullanılan Araban makamı çeşidi.
Arabân-Kürdî :
Klâsik Türk müziğinde kullanılan Araban makamı çeşidi. İsmail Ded ...
Arabân-Nigâr :
Klâsik Türk müziğinde kullanılmış birleşik makam. Günümüze örneği ...
arabesk :
1. Avrupa'ya Endülüs yoluyla geçmiş, kendini önce mimaride ve dah ...
aralık :
İnterval, fasıla, buut, entervâl. İki nota arasındaki ölçülebilir ...
Ârâm-ı Cân :
Klâsik Türk müziğinde kullanılmış, III. Selim ekolüne ait besteci ...
Ârâm-ı Dil :
Klâsik Türk müziğinde kullanılmış bir makam.
Aranağme :
Türü ne olursa olsun bir eserin güfte veya bölüm aralarında çalın ...
arap :
Zilli maşa ve tef gibi vurmalı çalgıların Tokat, Çankırı, Konya g ...
Arazbâr :
Klâsik Türk müziğinde kullanılan birleşik makam. Nevâ sesi (re) ü ...
Arazbâr-Buselik :
Klâsik Türk müziğinde kullanılan Arazbâr makamı çeşidi. III.Selim ...
Arazbârek :
Klâsik Türk müziğinde kullanılan Arazbâr makamı çeşidi.
Arazbâr-Zemzeme :
Klâsik Türk müziğinde kullanılan Arazbâr makamı çeşidi. Arazbâr m ...
Ardeş :
Öndeş'ten sonra gelen ezgi kümesi.
ardıl :
1. Çağının öncüsü olarak kabul edilmiş bir bestecinin takipçisi o ...
Arfana :
Anadolu'nun pek çok yerinde yapılan müzikli toplantı, eğlence. Ke ...
Argul :
Bakınız: Argun
Argun :
İki ince su kamışının birbirine eklenmesi ve baş kısımlarına ağız ...
Arguvan Ağzı :
Malatya'nın Arguvan yöresinde icrâ edilen uzun havaların müzik ta ...
arıza :
Müzikte notalardan önce kullanılan, belirli bir koma değeri taşıy ...
Armoni :
Düzenler bilimi ve sanatı. Müzikte, seslerin uyumu, ahengi; sesle ...
Armoni akrabalığı :
Düzenler arasındaki türeyiş yakınlığı.
Armoni yürüyüşü :
Çıkıcı veya inici sıra düzenlerin vücuda getirdiği müzik cümlesi ...
Armonik değiştirim :
Bir düzenin notalarından bir tanesini çıkıcı değiştirimle yükselt ...
Armonik durgu :
Armonik kadans. Ton durgusu. Durgu, bir müzik cümlesinin bitim no ...
Armonik müzik :
Armoni oluşturacak biçimde birkaç partili olarak icrâ edilen müzi ...
Armonika :
Körüklü/havalı halk çalgısı. Daha çok Kafkas göçmenleri tarafında ...
Armonikler :
Doğuşkanlar, esvât-ı ahengiye, armonik sesler, doğuşuk sesler. Ke ...
Arpej :
Bir akorun seslerini arp çalar -kırarak- gibi birbiri ardı sıra h ...
Arplama :
Bakınız: Arpej
Artık aralık :
"Büyük" ve "Tam" aralıkların birer kromatik yarımton daha büyüğü ...
artırım :
Notanın ya da susun değerinin artırılması.
artikülasyon :
Bakınız: Ekbelirtmek
Asil :
Asil, kibar bir ifade ile icrâyı öngören nüans terimi. Nobile (it ...
Askılanış :
Asık, asımlı. Bkz. Gecikme.
Asma durgu :
Ezgide geçici karar hissi veren perde, ses. Bkz. Kadans, Durgu.
Aşağı :
İnişli, alt. Notaları inceden kalına doğru melodik olarak inen ar ...
aşama :
Mertebe, dereceleniş.
âşık :
Kendisinin veya başkalarının şiirlerini/deyişlerini bazen yalnızc ...
Âşık Ağzı :
Âşıkların söyleme biçimi ve bu biçime dayalı kalıplaşmış ezgi büt ...
Aşîran :
Klâsik Türk müziğinde hüseynî-aşîran sesi (mi) ve makamının kısal ...
Aşîrân-Bûselik :
Bkz. Bûselik-Aşîrân.
Aşîrân-ı Cedîd :
Bakınız: Hüseynî-Aşîrân-ı Cedîd
Aşîran-Mâye :
Klâsik Türk müziğinde kullanılan Aşîran makamı çeşidi. Mâye makam ...
Aşîran-Vefâdâr :
Klâsik Türk müziğinde kullanılan Aşîran makamı çeşidi.
Aşîran-Zemzeme :
Klâsik Türk müziğinde kullanılan Aşîran makamı çeşidi. Sadullah A ...
Aşk-Efzâ :
Klâsik Türk müziğinde kullanılan makam. Bazı teorisyenlere göre a ...
Aşula :
Türkü, ezgi, makam, hava. Tokat'tan başlayarak Güneyde Mersin ve ...
At Üstü :
Kuzey Doğu Anadolu âşıkları tarafından söylenen bir ezgi türü. Da ...
Ateşli :
Hararetle, şiddetle, ateşli çalınmayı ifade eden nüans terimi. Fe ...
atışma :
Âşıkların belli kurallar çerçevesinde birbirleri ile karşılıklı s ...
Atma Türkü :
Trabzon ve çevresinde yaygın olan karşılıklı türkü, mâni söyleme ...
Atonal/Atonalite :
Bir müzik eserinin ton kavramının belirlediği kurallar çerçevesin ...
Avaz :
Ses, sadâ, ezgi, makam.
Âvâz :
Klâsik Türk müziğinde makamların sınıflandırılması için kullanılm ...
Avaz etme :
Bir ezginin seslendirilmesi, icrâ edilmesi.
Âvâze :
Bakınız: Âvâz
Âvâz-ı Zenbûr :
Klâsik Türk müziğinde kullanılmış birleşik makam. Günümüze örneği ...
Avşar Ağzı :
Bakınız: Afşar Ağzı
avurtlak :
Zurnanın ağıza dayanan yuvarlak bir parçası.
Avurtluk :
Bakınız: avurtlak
Ayak :
1. Halk şiirinde kafiyeye verilen isim. Uyak da denir.2. Halk müz ...
Ayak Açma :
Âşıkların atışmaları sırasında şiirin konusu ve bu konuya bağlı k ...
ayak tutmak :
Söylenecek bir ezgiye çalgı ile açış yapmak, veya eşlik etmek.
ayak vermek :
Âşıklar arasında atışma veya karşılıklı söyleşme yapılacağı zaman ...
Ayaklı Mâni :
İlk dizesi eksik olan cinaslı mâni. Bu terim daha çok İstanbul ve ...
Aydın :
Türk müziğinde dokuz süreli usûl. Bkz. Aksak.
Aydos :
Orta Anadolu'da yaygın bir bozlak türü. Bu tür bozlaklar Abdal aş ...
Aydost :
Bakınız: Aydos
ayırtı :
Nüans, ince fark. Müzikal ifadeye anlam kazandırmak için kullanıl ...
Âyîn :
Klâsik Türk ve İslâm müziğinin etki alanında görülen bir dinî müz ...
Âyîn Devr-i Revânı :
Bakınız: Devr-i Revân
Âyîn-Hân :
Klâsik Türk müziğinde Âyîn seslendirenlere verilen isim.
Âyîn-i cem :
Alevi-Bektaşî topluluklarının dinsel inançları doğrultusunda çeşi ...
Âyîn-i Şerîf :
Klâsik Türk müziğinde en büyük dinî form. Mevlevî tarîkatının âyî ...
Aynı tempo :
Bir müzik eserinin akışında vuruşlarda değişiklik olmasına rağmen ...
Azerî ağzı :
Azerîlerin müzikal tavrını ve ezgi söyleme biçimlerini belirlemek ...
Azimli :
Azimli ve kesin bir ifadeyle. Deciso (it).
Azrâ :
Klâsik Türk müziğinde kullanılmış birleşik makam. Günümüze örneği ...
Baba Tâhir :
Bakınız: Tâhir
Bâd-ı Sabâ :
Klâsik Türk müziğinde kullanılmış birleşik makam. Günümüze örneği ...
baget :
Orkestra şefinin orkestrayı yönetirken kullandığı, uzunluğu terci ...
Bağ :
Seslerin ya da notaların birbirine bağlanarak, bir nefeste (bir a ...
Bağda :
Türkçe'de "beste"nin karşılığı olarak önerilmiş olan terim.
Bağdar :
"Bağda" terimine istinaden "besteci" terimi için de "bağdar" keli ...
Bağır sesi :
Böğür ve bağırsakların üstündeki kasların ciğerlere en alttan bas ...
bağlama :
Gövdesi armudi, uzun saplı, tezene adı verilen bir araç veya sade ...
Bağlama Ailesi :
Çeşitli boyutlardaki bağlamaların oluşturduğu çalgı ailesi. Çok ç ...
bağlama düzeni :
Daha çok Batı Anadolu Türkmenleri ile Alevi-Bektaşî toplulukları ...
Bağlamak :
Türkü yakmak, beste yapmak.
bağlantı :
Türkülerin asıl güftelerinin arasında yer alan söz ve ezgi kümesi ...
bağlı :
Notaları, akorları birbirine bağlı, bitişikmiş gibi icrâ etmeyi ö ...

Türk Müziği Terimleri Sözlüğü İçerisinde Arama