Hukuk Terimleri Sözlüğü (R - 1)

# A B C Ç D E F G H I İ J K L M N O Ö P R S Ş T U Ü V Y Z

Hukuk Terimleri Sözlüğü (R - 1. Sayfa)

râbıta :
Bağlantı; bağ; düzen; tertip
Râci :
Rücu eden; geri dönen; ilgisi olan
Rahin :
Rehin veren; rehneden
Rakabe :
Devri ve devir alınması olanaklı bulunan şeyin kendisi; örneğin t ...
Rapt :
Bağlama; bağlanma; iliştirme; bağlaç
Rayiç :
Sürüm değeri; geçerli olan
Rayiç Değer :
Bir iktisadi kıymetin, değerleme günündeki normal alım-satım değe ...
Ref etmek :
Kaldırmak; örneğin itirazın ref'i (kaldırılması)
referandum :
Halk oylaması.
Refik :
Arkadaş
rehin :
Bir borcun yerine getirilmemesi halinde, alacaklarının teminatı o ...
Reisievvel :
Birinci reis
Resen :
Kendiliğinden; herhangi bir isteğe gerek olmadan; otomatikman
resim :
Devlet daire ve kurumlarında görülen hizmet ve yapılan giderlerin ...
resmî :
1. Devletin olan, devlete ait, devletle ilgili, özel karşıtı. 2. ...
Resmi Gazete :
Başbakanlık tarafından çıkarılan ve kanunların, kanun hükmündeki ...
RESMİ SENET :
Resmi bir makam ve görevlinin, usulüne göre düzenlediği veya onay ...
Resülmâl :
Anamal; sermaye
reşit :
Ergin; rüşt yaşını doldurmuş; onsekiz yaşını dolduran veya onseki ...
Rûz-nâme :
Gündem; yevmiye defteri; takvim
Rücu :
Dönme; geri dönme; cayma; sözünden dönme; sözünü geri alma; bir ö ...
RÜÇHAN :
Öncelik; üstünlük; imtiyaz
Rüsum :
Resimler; devlet dairelerinde ve diğer kamu kuruluşlarında görüle ...
Rü'yet :
Davanın bakılmakta olması.

Hukuk Terimleri Sözlüğü İçerisinde Arama