özgüleyiş

Bir nesneyi başka bir nesneye özgü kılma. Ör./ Ne yanar kimse bana ateş-i dilden özge / Ne açar kimse kapım bad-ı sabadan gayri (Fuzuli) (Özgüleme sözcükleri şunlardır: Ancak, yalnız, özge, belki, gayri ) Özgüleyiş öğeleri şunlardır: 1. özgülenen: [es. t. maksur]: Nesnenin kendisi olan (sözcük). 2. özgüllendirilen: [es. t. maksurün aleyh] Bir nesneye özgü kılınan (sözcük). Ör.: "Acıyan yok bana kendi yüreğimden gayri." Türleri: a. gerçek özgüleyiş: [es. t. kasr-ı hakikî] b. göreli özgüleyiş: [es. t. kasr-ı gayr-ı hakikî, kasr-ı izafî]