|
Yazın Terimleri Sözlüğü (E - 1)
Yazın Terimleri Sözlüğü (E - 1. Sayfa)
-
ebced
:
-
Arap elifba (abece) sının özel bir düzeni. Şöyle okunurdu: Ebced, ...
-
ebhar
:
-
Aruz ölçüsünde bahirler, bk. bahir.
-
ebyat
:
-
Beyitler, koşalar, bk. koşa.
-
edebiyat-ı Cedide
:
-
Bakınız: Servet-İ Fünun
-
efail ü tefail
:
-
Aruz ölçüsündeki temel kalıplar için, kimi kez kullanılan ad.
-
Eflatunculuk
:
-
Eski Yunan Filozofu Eflatun'un ülkücülüğünü örnek alan güzellik a ...
-
eglog
:
-
İlkçağ yazınında, kısa kırdeyişi. bk. kırsal.
-
eğilim
:
-
Yazarın herhangi bir görüş ve düşünceye yatkınlığı.
-
eğlenceli duraksatış
:
-
Bakınız: duraksatış
-
eğreti
:
-
Bakınız: eğretileme
-
eğretileme
:
-
Bir sözcüğün alışılmış anlamı dışında kalan bir anlamda kullanılm ...
-
eğretileme öğeleri
:
-
Eğretilemeyi oluşturan öğeler, bk. eğretileme.
-
eğretilen
:
-
Bakınız: eğretileme
-
eğretili
:
-
Bakınız: eğretileme
-
eğretilik
:
-
Bakınız: eğretileme
-
ekin
:
-
İnsan topluluğunun yazınsal, sanatsal ve tinsel ürünlerinin tümü.
-
eksik evirme
:
-
Bakınız: evirme
-
eksik ündeş
:
-
Bakınız: ündeş
-
eksilti
:
-
Kullanılmayışları, anlatımda eksikliğe yol açmayan sözcüklerin dü ...
-
eksiltili
:
-
Bakınız: eksilti
-
eksiltili özetleyiş
:
-
Tümceden kimi sözcükleri atarak elde edilen özetleme: Bu işi köye ...
-
eleji
:
-
1. Eski Yunan'da konusu ne olursa olsun, bir dizesi altı, ikincis ...
-
eleştiri
:
-
Bir sanat yapıtının, iyi ve kötü yönlerini inceleyerek bir yargı ...
-
eleştirmeli yayım
:
-
Yapıtların değişik yazmalarını karşılaştırarak -aralarındaki ayrı ...
-
eleştirmen
:
-
Eleştiri türünde yazı yazan kişi. bk. eleştiri.
-
elif
:
-
Arap ve Osmanlı abecesinin ilk harfi (Yukarıdan aşağıya çekilmiş ...
-
-
elkap
:
-
Osmanlılar çağında herkesin toplumsal durumuna göre aldığı san.
-
elyazması
:
-
Bakınız: yazma
-
en uygun benzetme yönü
:
-
Varlıkların ortak niteliklerinden, benzetmeye, en güzel, en uygun ...
-
ene-l-Hak
:
-
Ben Tanrı'yım. Bütün varlıkların bir ve birlik olduğuna inananlar ...
-
engelleyici
:
-
Bakınız: eğretileme
-
esin
:
-
İçe doğan buluş ve yaratış gücü.
-
esin perisi
:
-
Yunan, mitolojisinde, Zeus'un dokuz kızı. (Tarih, müzik, komedya, ...
-
esinlemek
:
-
Bir kimsenin, bir yapıtın, bir nesnenin, bir durumun etkisinden y ...
-
esiveriş
:
-
Kimi kez, birbirinden habersiz iki ozanın, iki yazarın esinlenme ...
-
eski yazı
:
-
Arap abecesi temeline dayanan Osmanlı abecesi.
-
eskil
:
-
Eski çağ denilen tarih dönemleriyle, Yunan-Latin tarih ve uygarlı ...
-
eskisel
:
-
Eskiselliğe değin, eskisellikle ilgili olan.
-
eskisellik
:
-
Konuşulan ve yazılan dilde, kullanımdan düşmüş olan eski sözcük v ...
-
eşanlamlı
:
-
Bakınız: anlamdaş
-
eşevrecilik
:
-
Fransa'da XX. yüzyıl başlarında ortaya çıkan, yalnız kişisel duya ...
-
eşitleme
:
-
Koşalarda, aralıklarda başka sözcüklerin de bütünün, ya da çoğunu ...
-
eşitlik
:
-
Düşüncenin yeterince, belli oranda anlatımı. (Sözcükler belli ora ...
-
eşleşme
:
-
Koşullu bileşik tümcelerde, önerme ile sonucun yer değiştirip yin ...
-
eşli benzetme
:
-
Bakınız: benzetme
-
eviri
:
-
Anlatıma özel bir duygu ve imge değeri katmak amacıyla, sözükleri ...
-
evirme
:
-
Bir dizedeki, bir tümcedeki sözcüklerin yerlerini değiştirerek an ...
-
evirmece
:
-
Sözcü klerdeki harflerin yerlerini değiştirerek başka anlamlı söz ...
-
evrişme
:
-
Daha çok konuşmalarda, birinin kullandığı bir sözcüğü bir anlam ö ...
-
eyitmek
:
-
Bakınız: ayıtmak
-
eytişim
:
-
1. Karşılıklı konuşma ve tartışma sanatı. 2. Karşıtlık ya da çeşi ...
-
-
eytişme
:
-
1. Belli kural ve yöntemelere uyularak yapılan tartışma. 2. Divan ...
-
eyzan
:
-
Üstteki gibi, yukarıdaki gibi... (Divan çağında bir ozanın aynı t ...
-
ezgi
:
-
1. Belli bir kurala göre oluşturulan ve kulağa hoş gelen ses dizi ...
-
ezgi koşuğu
:
-
İçsel koşuk, özellikle koro koşuğu. bk. melik koşuğu.
Yazın Terimleri Sözlüğü İçerisinde Arama
|