Tasavvuf çığırına girenlerin koşukları. (Bunlarda özel biçimler yoktur. Ozanlar, halk ya da divan koşuk biçimlerinden dilediklerini kullanmışlardır. Onlarda ad, biçime ya da konuya göre verilmemiştir. Birçok tarikatlar, kendi tekkelerinde okudukları koşuklara ilâhi derler. Buna Bektaşiler nefes, Alevîler deme adını verirler.)