eng

Tiyatro Terimleri Sözlüğü (Ş)

A B C Ç D E F G H I İ J K L M N O Ö P R S Ş T U Ü V Y Z
Ş - 1. Sayfa
şakşak :
1. Pişekâr'ın elinde bulunan çatal tahta şakşak diye ses verir. b ...
şakşakçı :
Oyunun alkışlanacak yerlerinde çekimser seyirciye önayak olup onu ...
şamamiko :
Ustaların Karagöz tipi için kullandıkları argo. (Karagöz)
şano :
Sahne. (Tul.)
şanson :
1. Günlük ve politik konulara ya da aşk, şarap, yaşama sevinci gi ...
şarj rolü :
Kısa, ama keskin kişileştirme isteyen rol.
şebbaz :
Karagöz oyununu oynatan usta. bk. hayalbâz, sûretbâz, hayali.
şef kürsüsü :
Orkestra şefinin notalarını koyduğu kürsü.
şeleme :
Tiyatro konuşmasında, "s" harfinin yerine "ş" ve "u" harflerini s ...
şem`a :
Perde arkasında yakılan ışık. bk. meşale. (Karagöz)
şem`a çanağı :
bk. meşale çanağı. (Karagöz)
şenlik :
Bakınız: festival
şeyh küsteri :
İran'ın Küşter kasabasından Bursa'ya gelerek yerleşmiş ve söylent ...
şeytan :
Halk efsanelerinde ve Goethe'nin "Faust" adlı yapıtında "meplins ...
Şık :
Zampara da denir Karagöz ve Orta oyunu tipi. (Orta Oyunu)
şiddet :
Bir sesin kulağımızda yaptığı etki.
şimşek lambası :
Şimşek etkisi yaratmak için kullanılan lamba.
şişebâz :
Şişeleri dengede tutarak hüner gösteren oyuncu. (Körm. O.)
şorolo :
Çocuk. (Orta Oyunu)
şövalye oyunu :
Kaynak olarak Almanya'da, Orta Çağ edebiyatına dayanan şövalyeler ...
şubedabâz :
Gözbağcılık gösteren oyuncu. (Körm. O.)