eng

TDK Tarih Terimleri Sözlüğü (U)

A B C Ç D E F G H I İ J K L M N O Ö P R S Ş T U Ü V Y Z
U Harfi 1. Sayfa
Uç :
Türk devletlerinde genel olarak sınır ya da sınır boylarındaki ey ...
uçbeyi :
Uçların sivil ve askerî yönetiminden sorumlu olan görevli.
uçbeyliği :
1. Uçbeyinin görevi ya da orunu. 2. Uçbeyinin yönetimi altındaki ...
uçurma :
Osmanlılarda, ince donanmanın en küçük gemilerine verilen ad.
uğrunkapı :
Kuşatmakta olan düşmanı ansızın baskına uğratmak için kalelere ya ...
Ulah :
Eflak ülkesi halkına Osmanlıların verdikleri ad.
ulak :
Resmî kâğıtları ve haberleri ivedilikle götürüp getiren görevli.
ulufe :
Osmanlılarda kapıkulu askerine, saray ve devlet örgütlerindeki ki ...
ulufe artırımı :
Yeniçeri ulufelerinde yapılan artırım.
ulufe defteri :
Yeniçeri ocağından olanların ödeneklerinin yazılı bulunan defter.
ulufe dîvanı :
Bakınız: galebe divanı
ulufeciler :
Bakınız: Orta Bölükler
ulufesiz acemi :
Türk töre ve geleneklerini öğrenmek üzere bir süre için Türk aile ...
ulusal ant :
Son Osmanlı parlamentosunun, 28 Ocak 1920 tarihinde açıkladığı te ...
ulusal güçler :
Türk bağımsızlık savaşı boyunca iç ve dış düşmanlara karşı çalışa ...
ulusçuluk :
Her ulusun kendine özgü kültür ve geleneklere bağlı kalıp kendi v ...
ulutaş :
Tarih öncesi zamanlarda iri kayalardan yapılmış anıtsal yapı.
umum çıkması :
Bakınız: büyük çıkma
Ungürüs, Engürus :
Osmanlıların Macarlara verdikleri ad.
ur :
Eskiden toprak tabya, berkitilmiş yüksek yer.
ur kazmak :
Düşmandan korunmak için hendek açmak.
urbeyi :
Kale gözetçisi.
uryarar :
Yeniçerilerin lağımcı ocağına bağlı, görevi kalelere ve gerekli y ...
Usta :
1. Hassa bostancılarının başı. 2. Saray karavaşlarının kıdemliler ...
uyanış :
Avrupa'da ortaçağın sonlarında oluşan ve klasik ilkçağ kültürüne ...
uydu :
Görünüşte bağımsız, gerçekte başka bir devlete bağımlı olan (devl ...
uygarlık :
İnsanların daha iyi bir yaşayışa kavuşmaları ve doğaya egemen ola ...
uyruk :
Bir devletin bağımı altında bulunan kimse.
Uzakdoğu :
Doğu Asya ülkeleri.