|
Yazın Terimleri Sözlüğü (8)
Yazın Terimleri Sözlüğü (8. Sayfa)
-
kırsal
:
-
Kırları, köyleri, çoban yaşamını sevdirmek için doğanın güzel yan ...
-
kırsal şiir
:
-
Kır ve çoban yaşayışını konu alan, bu yaşayışla ilgili özel terim ...
-
kısa benzetme
:
-
Bakınız: benzetme
-
kısa hece
:
-
Bakınız: açık hece
-
kısa öykü
:
-
Bakınız: öykü
-
kısaltış
:
-
Anlatımı anlama gölge düşürmeyecek oranda -süslerden, gereksizler ...
-
kısıntı
:
-
Dize ölçüsünü uygun getirmek için kimi sözcüklerin a) uzun ünlüle ...
-
kısma
:
-
Aruzda ölçüyü ayarlamak için:1. Bir sesin düşürülmesi. 2. Uzun ün ...
-
kıssahan
:
-
Masal söyleyen, kitaptan öykü okuyan kimse. bk. meddah.
-
kıtık
:
-
Gereksiz sözcükler kullanarak sözü uzatma. Bir düşünceyi, sözcükl ...
-
kıyafetname
:
-
Divan çağında kişilerin dış yapılarından, görünüşlerinden, kılıkl ...
-
kızılbaş
:
-
Şah İsmail'e uyanlar (Başlarına kırmızı külah giydiklerinden bu a ...
-
Kişi
:
-
Bir yazın yapıtında başından olay geçen ya da olaya karışan kimse ...
-
kişileştirme
:
-
Cansız varlıkları ya da hayvanları, imgesel yaratıkları kişiler g ...
-
koçaklama
:
-
Biçimi ne olursa olsun, konusu yiğitlik, savaş ve kahramanlık ola ...
-
koçaklamalı öykü
:
-
Konusu ve türküleri kahramanlık üzerine olan öyküler.
-
kollayış
:
-
Dizedeki uyağın önceki sözcüklerden biriyle sezdirilmesi.
-
konu birliği
:
-
Bakınız: üç birlik kuralı
-
konudışı
:
-
Konuşma ya da yazıda asıl konunun dışında kullanılan sözler, yazı ...
-
konuşma
:
-
Bilim savı taşıyan ve bir konuyu inceleyen söylev.
-
konuşmalı öykü
:
-
Bir olayın, araya yazarın açıklama ve anlatımı girmeden, kahraman ...
-
kopuz
:
-
Eskiden kullanılan ünlü halk sazı. (Osmanlı ordusunda, kopuzcular ...
-
koşa
:
-
Her bakımdan birbiriyle ilgili iki dizeden kurulmuş divan koşuk b ...
-
koşma
:
-
Saz ozanlarının, on birli (6+5 ya da 4+4+3)hece ölçüsüyle sevgi v ...
-
koşma ayaklı
:
-
Bakınız: ayaklı koşma
-
koşma musammat
:
-
Bakınız: musammat koşma
-
-
koşmak
:
-
Bir koşuğa ezgi bağlamak.
-
koşma-şarkı
:
-
Dördüncü dizeleri her dörtlüğün sonunda kavuştak olarak yinelenen ...
-
koşuğa çevirme
:
-
Divan yazınında düzyazıyı koşuğa çevirme işi.
-
koşuk
:
-
Hece ve durak bakımından denk ve kendi başına bir bütün olan uyak ...
-
koşuk biçimleri
:
-
Koşukların, dize düzeni ve uyak yönünden aldıkları biçim.
-
koşukçu
:
-
Koşuk biçiminde yazılan, imge ve şiirsellikten yoksun parçalara v ...
-
koşuklama
:
-
Koşuk biçimine koyuş.
-
koşuklaşım
:
-
Karşılıklı koşuk söyleme, bu yolda yarışma.
-
koşuklu
:
-
Koşuk biçiminde yazılmış olan (yapıt), bk. koşuk.
-
koşuklu mektup
:
-
Koşuk biçiminde yazılmış mektup.
-
koşut
:
-
Seciler arasında ölçü bakımından da uygunluk bulunması: "Hamd-i n ...
-
koyak
:
-
Özel bir ezgi ile söylenen bir tür halk koşuğu.
-
Köroğlu
:
-
1. Konusu kahramanlık olan ünlü bir halk öyküsü. 2. Bir halk oyun ...
-
Köroğlu makamları
:
-
Yiğitlik, savaş vb. konulu türkülere uygulalanan ezgiler. Türleri ...
-
kösnül
:
-
Genellikle benimsenmiş ar duygusuna aykırı düşen, özellikle cinse ...
-
köy romanı
:
-
1. Konusu köy havası ve özellikleri içinde gelişen roman. 2. Köy ...
-
kral koşuğu
:
-
Her biri on bir dizeli olmak üzere, beş bağlam ile sekiz dizeli b ...
-
kulak uyağı
:
-
Uyak hecelerinin-eski harflerle yazılışça değil, sesçe benzeşmele ...
-
kunt söz
:
-
Bakınız: söz
-
kural
:
-
Her alanda uzun araştırma ve denemelerden sonra ortaya çıkmış gen ...
-
kurala aykırılık
:
-
Sözcüğün dil kurallarına aykırı olması, ör.: Çiftlikât, gidişat, ...
-
kuralcı eleştiri
:
-
Biçim ve öz bakımından çağın ya da eleştirmenin bağlı bulunduğu a ...
-
kuşdili
:
-
Süleyman Peygamber'in bilip konuştuğu hayvan, kuş dili. (Tasavvuf ...
-
kübizm
:
-
XX. yüzyıl başlarında, resim alanında aynı adı taşıyan akımın etk ...
-
kümeleme
:
-
Ana düşünceyi geliştirmeye yarayan yardımcı düşünce ve ayrıntılar ...
-
-
küşteri meydanı
:
-
1. Karagöz perdesi. 2. Genel olarak Karagöz oyunu.
-
lâ-edri
:
-
Eskiden, ozanı bilinmeyen koşukların altına yazılan sözcük. ("bil ...
-
lay
:
-
Ortaçağın Batı koşuk türlerinden ikisine verilen ad: içsel lay (l ...
-
lelemendi
:
-
Yas havalarına uygulanan bir ezgi. bk. lilinci.
-
levh-i mahfuz
:
-
Arş'ta, üzerinde insanların alın yazıları bulunan levha.
-
lilinci
:
-
Yas havalarına uygulanan bir ezgi. bk. lelemendi.
-
mahlas
:
-
Bakınız: takma ad
-
mahlas verme
:
-
Aşıklığa yeni başlayan kimseye, ustası olan âşık tarafından takma ...
-
mahzuf
:
-
Eski yazında noktasız harflerle yazılmış yazı, koşuk dize. bk. mü ...
-
Makale
:
-
Bir görüşü savunmak ya da bilgi vermek için gazete ve dergilerde ...
-
makaronik
:
-
Latince sözcük ya da ekler katılarak yazılan alaylı (koşuk türü).
-
maksat
:
-
Bakınız: kaside
-
makta
:
-
Bakınız: kesmelik
-
Manasçı
:
-
Kırgızlar arasında, Manas destanını ezbere anlatan sanatçı.
-
Mani
:
-
Ortak halk yazınında bir deyiş türü. Sazve tekke ozanları da bu t ...
-
martaval
:
-
Hıdrellezde, sabahleyin mani küpünden, niyetlenerek çekilen manil ...
-
masal
:
-
Genellikle halkın yarattığı, ağızdan ağıza, kuşaktan kuşağa sürüp ...
-
masalcı
:
-
Masal söyleyen, okuyan ya da yazan kişi.
-
mat etme
:
-
Halk yazınında koşuk yarışmasında, sanatçılardan birinin ötekini ...
-
matla
:
-
Bakınız: kaside
-
maysterzinger
:
-
Şövalyelik çağında belli başlı ailelerden yetişen ve şatoda vakit ...
-
mecaz-ı mürsel
:
-
Bakınız: düzdeğişmece
-
meddah
:
-
1. Türlü yansımalarla tatlı öyküler anlatan halk sanatçısı. 2. (h ...
-
medih
:
-
Bakınız: kaside
-
mektup
:
-
Kişiler, kurumlar, kuruluşlar ve örgütler arasındaki bildirişim y ...
-
-
mektup roman
:
-
Olguları, kişilerin birbirine yazdıkları mektuplarla geliştirilen ...
-
melik koşuğu
:
-
Flüt ya da lir eşliğinde koro ile söylemek için yazılan bir Yunan ...
-
menakıpname
:
-
Din uluları ile ermiş kimselerin, yaşantılarını ve yaptıkları ola ...
-
menkut
:
-
Eski yazıda, sözcüklerinin bütün harfleri noktalı olan (dize, tüm ...
-
mennecim
:
-
Münacata halk arasında verile ad. bk. münacat, yakarış.
-
mersiye
:
-
Divan çağında bir ölü için yazılan acıklı anma koşuğu. bk. ağıt
-
mesel
:
-
1. İbret dersi veren bilgece sözler ya da küçük öykü (Ör.: Süleym ...
-
mesnevî
:
-
Her koşası ayrı uyaklı bir divan koşuk biçimi.
-
meşk
:
-
Usta âşıkların yeni yetişen ozanlara ders vermesi, saz ve koşuk ç ...
-
metel
:
-
Halk yazınında ibret ve öğüt verici öykü, masal yerine kullanılan ...
-
methiye
:
-
Bakınız: kaside
-
meydan etmek
:
-
Saz ozanlarının toplanıp sazla koşuk okumaları "meclis kurmaları" ...
-
meydan ozanı
:
-
Meydanlarda, halk arasında saz çalarak ve karşılıklı deyişler söy ...
-
meydan sazı
:
-
İri gövdeli, kısa saplı, on iki telli, yüksek ses veren, bundan d ...
-
Millî Edebiyat
:
-
Yazımızın, yabancı etkisinden sıyrılarak ulusal yöne dönüşmesi. B ...
-
mim
:
-
Eski yazıda m harfi (...). (Küçük toparlak başının ortası delik o ...
-
miraciye
:
-
Hz. Muhammet'in göğe çıkışını konu edinen divan koşuğu.
-
muamma
:
-
Bir adı, bir sözcüğü, bir kavramı buldurmak için kimi nitelikleri ...
-
muamma asmak
:
-
Âşıkların (bilmecelerini) bir kağıda yazarak, gündüzden, âşık kah ...
-
mucem
:
-
1. Eski yazında sözcüklerinin bütün harfleri noktalı olan (dize, ...
-
muharremiye
:
-
Bakınız: kaside
-
muhavere
:
-
1. Karagöz ile Hacivat'ın oyuna başlamadan konuşmaları. 2. Kavukl ...
-
murabba
:
-
Bakınız: dörderli
-
Murassa
:
-
Bakınız: donanmış
Yazın Terimleri Sözlüğü İçerisinde Arama
|