Dilbilim Terimleri Sözlüğü

yükseklik açık açınık taban yakın gelecek vurgu türek takı arı dil sağdeyi zaman artdamaksıllaşma orta ton nesne durak doruk bileşen soyut Eylem alfa ünlem ortaç çekim bileşim ağırlık zarf sayı Gedik fiil tümleci Ek Tekil selen Kuruluş Kişi Tümce Mastar ayrışma tamlama Soğurma Öbek nitelik zarfı girişim çalım tükel tümleç Süreç göstermelik üçüncü kişi açıklık serpme melez köken çözümleme -de hali zamir yansıma Hal Cümle ün özümleme kırılma anlam kayması yerel ağız Kök tanımlık veya tanım edatı Orta bağlama türev Ton renk dolaylı tümleç Bileşik asalak yazı resim şekil sıfat tamlaması Nitelik Gerilim Dil bağıntı yalın cümle önek oluş Sıra sayısı sayı adı ölü dil orunlama nicelik klasik ikil kip Gövde çatı kümelenme kapanış ikinlik Üye gığılama görecelik üsteleme gerundivum