Dilbilim Terimleri Sözlüğü

yükseklik açık açınık dilek şart kipi Kök taban zaman yakın gelecek vurgu Mastar nesne takı türek Ton alfa sağdeyi arı dil çekim durak bileşim Gedik tükel orta ton Eylem doruk Cümle zarf ünlem bileşen soyut artdamaksıllaşma ortaç Ek ayrışma Tekil selen Kişi çalım melez zamir köken ağırlık Süreç sayı fiil tümleci göstermelik açıklık Tümce Soğurma ün Öbek Kuruluş yansıma çözümleme üçüncü kişi tamlama Hal nitelik zarfı Dil tümleç serpme kırılma girişim sıfat tamlaması özümleme Üye Orta -de hali ikil bağlama anlam kayması Bileşik türev kip yerel ağız önek asalak klasik çatı renk oluş Gerilim yazı resim şekil Sıra sayısı orunlama Nitelik dolaylı tümleç bağıntı ölü dil sayı adı ikinlik Gövde görecelik tanımlık veya tanım edatı kapanış nicelik kümelenme tabu gığılama eylemlik