Dilbilim Terimleri Sözlüğü

yükseklik açık açınık taban yakın gelecek vurgu takı zaman türek arı dil sağdeyi orta ton durak artdamaksıllaşma nesne çekim Eylem ünlem doruk bileşen alfa Gedik soyut ayrışma bileşim sayı ağırlık zarf ortaç Kişi selen Tekil Mastar Kuruluş Süreç Soğurma Öbek fiil tümleci Ek çalım köken göstermelik zamir Tümce nitelik zarfı girişim çözümleme açıklık üçüncü kişi tükel tümleç tamlama melez yansıma serpme Hal -de hali ün Cümle özümleme kırılma anlam kayması yerel ağız Kök bağlama Orta Dil Bileşik Ton önek asalak türev tanımlık veya tanım edatı renk dolaylı tümleç şekil orunlama yazı resim sıfat tamlaması Nitelik Üye oluş nicelik kip Gerilim çatı klasik bağıntı yalın cümle Sıra sayısı sayı adı görecelik ölü dil ikinlik Gövde kapanış ikil kümelenme gığılama gerundivum üsteleme