Dilbilim Terimleri Sözlüğü

yükseklik açık açınık taban yakın gelecek zaman vurgu türek takı arı dil nesne sağdeyi durak orta ton alfa Gedik çekim doruk artdamaksıllaşma Eylem bileşen bileşim ünlem Ek zarf ayrışma soyut Kök Kişi sayı Tekil Öbek çalım ağırlık Süreç ortaç Mastar göstermelik zamir selen köken açıklık Kuruluş tamlama Soğurma melez yansıma fiil tümleci çözümleme üçüncü kişi Cümle tükel Tümce Hal girişim ün tümleç Ton nitelik zarfı Dil serpme kırılma dilek şart kipi -de hali özümleme anlam kayması Orta bağlama yerel ağız Bileşik önek sıfat tamlaması çatı Üye kip asalak türev ikil yazı resim Sıra sayısı renk klasik Gerilim bağıntı tanımlık veya tanım edatı oluş dolaylı tümleç şekil ölü dil orunlama nicelik Nitelik ikinlik sayı adı görecelik yalın cümle kümelenme Gövde kapanış gığılama gerundivum