Dilbilim Terimleri Sözlüğü

yükseklik açık açınık Kök dilek şart kipi taban Mastar Ton zaman Cümle yakın gelecek vurgu takı nesne durak alfa türek sağdeyi çekim bileşim tükel Gedik soyut arı dil doruk Eylem ünlem orta ton ayrışma zarf bileşen ortaç Kişi fiil tümleci çalım Ek Tekil artdamaksıllaşma selen köken melez ağırlık açıklık Soğurma sayı zamir yansıma üçüncü kişi Tümce göstermelik ün Süreç çözümleme tamlama Öbek Kuruluş Hal tümleç sıfat tamlaması nitelik zarfı kırılma Dil serpme özümleme Üye girişim anlam kayması kip ikil bağlama Orta Bileşik türev -de hali çatı önek Gerilim asalak yerel ağız Nitelik klasik şekil renk yazı resim Sıra sayısı ölü dil orunlama Gövde oluş bağıntı sayı adı dolaylı tümleç nicelik kapanış kümelenme ikinlik görecelik Soru harf tanımlık veya tanım edatı tabu